Στον μεγάλο Αυτονομιακό Αγώνα του '14 των Βορειοηπειρωτών, λαός και κλήρος, όπως και πολλοί Ηπειρώτες, αα και Έλληνες της διασποράς, συμμετείχαν με τον τρόπο τους.

Σαν σήμερα, 1 Μαρτίου του 1914, φτάνει η μέρα της επιστράτευσης. Τότε το Αργυρόκαστρο, όπως κι άλλες πόλεις, γεμίζουν από Ιερολοχίτες, που ολοπρόθυμα είναι αποφασισμένοι να δώσουν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας τους. Μήνες τώρα ζούσαν μ' αυτό το όνειρο. Και, επιτέλους έφτασε η ώρα να ριχτούν στη μάχη.

Ακόμη, ανάμεσα στους φλογερούς Ιερολοχίτες, βρίσκονταν και οι σπουδαστές του Διδασκαλείου της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων.

Την άλλη μέρα, στις 2 Μαρτίου το πρωί, στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου τελέστηκε κατανυκτική Θεία Λειτουργία. Και μετά, ένας νεαρός Ιερολοχίτης, σπουδαστής του Διδασκαλείου προσφώνησε τον Πρόεδρο Γ. Ζωγράφο:

«Εξοχώτατε,

Όταν ακούσαμε την πρόσκλησή Σας, χωρίς κανένα δισταγμό εγκαταλείψαμε τα σχολικά θρανία, με την απόφαση, Ηπειρώτες κι εμείς, να τρέξουμε στη φωνή της σφαγιαζομένης Ηπείρου. Αυτής της πατρίδας, που συνεχίζει τους εθνικούς άθλους των ηρωικών Σουλιωτών κι είναι αποφασισμένη να ταφεί κάτω απ' τα ερείπιά της παρά να παραδοθεί σε δολοφόνους σφαγιαστές. Το δίκιο κι η ιερότητα του αγώνα μας αλλά κι η έμπρακτη αλληλεγγύη των συμπατριωτών μας, όπου κι αν βρίσκονται, θα πρέπει σ' όλους μας να δυναμώνει την πεποίθηση, ότι ο ευγενέστατος αυτός αγώνας μας, στο τέλος θα ευοδωθεί...».