Σύμφωνα με ένα οθωμανικό έγγραφο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2018 και παρουσίασαν οι Τούρκοι Mithat Aydin, Mehmet Tütüncü και ο Αλβανός Ardian Muhaj, η διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας, έγινε εν γνώσει και έγκριση των Τούρκων.

Οι Αλβανοί σύμμαχοι ανέκαθεν υπήρξαν το δεξί χέρι των Τούρκων στα Βαλκάνια, αφού από τις απαρχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, λάμβαναν και υψηλές θέσεις στην διοίκησή, το στρατό κτλ. κάτι που πραγματικά τους έκανε να μην ήθελαν να διαχωριστούν από αυτούς, καθώς δεν αποτελούσαν καταπιεσμένο κομμάτι του λαού.

Όταν εν μέσω του Α' Βαλκανικού πολέμου (1912), οπότε είχε γίνει πλέον φανερό ότι εντός ολίγου η τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα αποτελεί παρελθόν στα Βαλκάνια, καθώς τα περισσότερα εδάφη είχαν καταληφθεί πλέον από τα χριστιανικά κράτη, οι Αλβανοί έπρεπε να δουν την τύχη τους σε ένα ανεξάρτητο κράτος, προτεκτοράτο της Τουρκίας, για μην υπαχθούν στα χριστιανικά κράτη. Από την άλλη οι Τούρκοι θα είχαν ένα κράτος στα Βαλκάνια υποχείριό τους κι έτσι θα εξακολουθούσαν να έχουν επιρροή στην περιοχή.

"Ένα σημαντικό έγγραφο από τα Οθωμανικά Αρχεία στην Κωνσταντινούπολη αποκαλύπτει ότι το Συνέδριο της Αυλώνας και η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της 28ης Νοεμβρίου 1912 έγινε με γνώση και έγκριση του Οθωμανικού Υπουργικού Συμβουλίου.

Το παρακάτω έγγραφο είναι από τα οθωμανικά αρχεία και έχει ημερομηνία 27 Νοεμβρίου 1912. (Αυτό είναι μία ημέρα πριν από τη σύγκληση του Συνεδρίου της Αυλώνας). Είναι απόφαση του οθωμανικού κυβερνητικού συμβουλίου (Meclisi Vükela) που υπογράφεται από τα μέλη αυτού του υπουργικού συμβουλίου.

Το έγγραφο αποτελεί μια ξεκάθαρη απάντηση σε ορισμένες διευκρινίσεις που ζήτησε ο Οθωμανός διοικητής της περιοχής της σημερινής Νότιας Αλβανίας και της Τσαμουριάς που εδρεύει στα Ιωάννινα, ο αρχηγός του βιλαετίου των Ιωαννίνων, Esat (Bülkat) Πασάς των Ιωαννίνων.

Ο συγκεκριμένος ζητά από την κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης οδηγίες για το τι να κάνει με τον Ισμαήλ Κεμάλ και τους συνεργάτες του που έφυγαν από το Δυρράχιο και αναμένονταν από στιγμή σε στιγμή να φτάσουν στην Αυλώνα για να πραγματοποιήσουν συνέλευση για το θέμα της Αλβανίας. Η επίσημη απάντηση της Κωνσταντινούπολης δίνει σαφείς εντολές να μην παρεμποδιστεί η διενέργεια της συνέλευσης αυτής, αφού ο Ισμαήλ Κεμάλ ενεργεί όπως ενέκρινε η οθωμανική κυβέρνηση ώστε να οργανώσει μια αλβανική συνέλευση όπου θα έπρεπε να ανακηρυχθεί η ανώτατη αυτονομία της Αλβανίας.

Η παραγγελία λέει «με εξαίρεση την απόσπαση από το οθωμανικό κράτος». Όμως, όπως είναι γνωστό στις 28 Νοεμβρίου 1912, οι αντιπρόσωποι που συγκεντρώθηκαν από όλα τα μέρη και που είχαν καταφέρει να φτάσουν στην Αυλώνα συμφώνησαν ομόφωνα μετά από πολυάριθμες συζητήσεις να κηρύξουν την πλήρη ανεξαρτησία της Αλβανίας από το οθωμανικό κράτος.

Στο έγγραφο αναφέρεται ότι ο Ισμαήλ Κεμάλ έχει σταλεί στην Αλβανία με γνώση και συγκατάθεση του οθωμανικού Υπουργικού Συμβουλίου και ότι η δήλωση του Συνεδρίου δεν πρέπει να παρεμποδιστεί ή να μπλοκαριστεί από Τοπικούς Διοικητές. Η Διακήρυξη της Αλβανικής Ανεξαρτησίας της 28ης Νοεμβρίου 1912 συντάχθηκε στην τουρκική και αλβανική γλώσσα και υπογράφηκε από τα 41 μέλη του Κογκρέσου.

«Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μην εμποδιστεί αυτό το συνέδριο. Στο τηλεγράφημα που αναφέρθηκε προηγουμένως αναφέρεται ότι ο Ισμαήλ Κεμάλ με 14 συντρόφους του και μερικούς ξένους πολίτες έφθασαν στο Δυρράχιο και για να καταλήξουν σε πολιτική λύση του αλβανικού ζητήματος. Ως εκ τούτου, έχει προσκαλέσει αντιπροσώπους στη Βαλόνα (Αυλώνα) και ο ίδιος θα φτάσει στη Βαλόνα σύντομα, λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης εκεί. Ζητά να οργανώσει ένα συνέδριο κατά τη διάρκεια της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και ότι αυτό το συνέδριο είναι υψίστης σημασίας. Και επειδή έφτασε μόλις από την Πρωτεύουσα σκέφτεται να ενημερώσει τη βασιλική κυβέρνηση και ζητά άδεια να πραγματοποιήσει αυτό το συνέδριο. Αυτή είναι πράγματι η άποψη της κυβέρνησής μας να βάλει την υψηλότερη αυτονομία σε ολόκληρη την Αλβανία, εκτός από τον διαχωρισμό. Και ότι μετά από μελέτη αυτός είναι και ο στόχος αυτού του συνεδρίου, επομένως είναι σημαντικό να μην παρεμποδιστεί αυτό το συνέδριο, και θα ενημερώσουμε τον αντίστοιχο διοικητή και το Υπουργείο Πολέμου και το Υπουργείο Εσωτερικών για αυτό το θέμα. MV., 171/53, 17.12.1330 (27 Νοεμβρίου 1912)»

Πηγή: Mithat Aydin, Mehmet Tütüncü and Ardian Muhaj

"New Document from Ottoman Archive reveals: Albania's Independence declaration of 28 November 1912 was with consent and approval of Ottoman Cabinet"