Η ιστορία των αλβανικών εκλογών από το τουρκικό κοινοβούλιο έως το καθεστώς Χότζα

Η ιστορία των αλβανικών εκλογών από το τουρκικό κοινοβούλιο έως το καθεστώς Χότζα

Σε πρώτη δημοσίευση προχώρησε σήμερα σε αλβανικά μέσα ενημέρωσης η άγνωστη ιστορία των αλβανικών εκλογών από τη δεκαετία του 1920 και μέχρι το Δεκέμβριο του 1945 οπού ο Ενβέρ Χότζα εμφανίζεται έντονα στο προσκήνιο της χώρας.Η Αλβανία εκπροσωπήθηκε αρχικά από βουλευτές της και στο κοινοβούλιο της Τουρκίας, υπό τους Ισμαήλ Κεμάλι, Χασάν Πριστίνα, Εσάντ Πασιά Τοπτάνι, Νετζίπ Ντράγκα, Ρετζέπ Πάσια κ.α. Λίγο αργότερα, κατά την περίοδο 1921 – 24 στο αλβανικό κοινοβούλιο συμμετείχαν οι Αχμέτ Ζώγκου, Φάν Νόλι (Θεοφάνης Μαυρομάτης), Πάντερ Γκιέργκ Φίστα, Ντομ Ντρε Μιέντα, Λιουίγκ Γκουρακούκι, Χιλ Μοσίν, Χότζια Καντρία, Αλί Κελτσίρα, Χασάν Πριστίνα, Μουσταφά Κρούγια, Παντελή Βαγγέλη, Σεϊφί Βλαμάσι, Σουλεϊμάν Ντελβίνα κ.α.

Οι παραπάνω εκλεγμένοι πολιτεύτηκαν στην Αλβανία έως και το 1945, έτος κατά το οποίο το καθεστώς της μεταβάλλεται σε κομμουνιστικό και το Αλβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα εκπροσωπείται από το «Δημοκρατικό Μέτωπο» με τους: Ενβέρ Χότζα, Αβντίλ Κελέζι, Γκόγκο Νούσι, Μπεκίρ Μπαλούκου, Κότσι Τζότζε, Σύρο Μωϋσίου, Τουκ Γιακόβα, Χυσνί Κάπο, Σιεφχέτ Μπέγια, Σεϊφουλά Μαλεσιόβα, Νάκο Σπύρου, Κώτσιο Τάσκο, Χατζή Λιέσι, Μυσλίμ Πέζα, Χρήστο Θεμέλκο, Γκάκιο Τάσκο, Καχραμάν Ύλι, Λιρί Γκέκα, Μπάμπα Φάγια Μαρτανέσι, Ενβέρ Σαζάνι, Κολ Κουκιάλι, Μεντ Κουκιάλι, Κωνσταντίν Καρμπούν Νιάκου, Ισλάμ Ραντοβίτσκα, Ρίζα Ντάνι κ.α.

Ο Φαν Νόλη (Θεοφάνης Μαυρομάτης μαζί με άλλους Αλβανούς εθνικιστές)

Στο τέλος αυτών των εκλογών η Κεντρική Επιτροπή υπό τον Πρόεδρο Αντρέα Σαχατσί, και τον Γραμματέα Αντρέα Ναθαναήλι, ο Ενβέρ Χότζα εκλέγεται δεύτερος στη λίστα των 108 υποψηφίων του «Δημοκρατικού Μετώπου», ενώ την πρώτη θέση κατέλαβε η υποψήφια Όλγα Πλιούμπι με 18.242 ψήφους στην περιφέρεια των Τιράνων και ο Ε. Χότζα 17.564, με 2,151 πολίτες να τον καταψηφίζουν.

Από τους 108 βουλευτές του «Δημοκρατικού Μετώπου» που εκλέχτηκαν στις κοινοβουλευτικές εκλογές της 2ας Δεκεμβρίου 1945, σήμερα μετά από 76 χρόνια σχεδόν όλοι έχουν πεθάνει. Μεταξύ των μοναδικών που ζούσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ήταν ο Πίλιο Περιστέρι, ένας από τους ηγέτες της Πρώτης Κομμουνιστικής Ομάδας της Κορυτσάς του 1930, πρώην υποψήφιος του Πολίτμπιρο του Κομμουνιστικού Κόμματος και διευθυντής του εργοστασίου τρακτέρ "Enver Hoxha", καθώς και ο Ετχέμ Μπερχάμι πρώην ηγέτης των κομματικών σχηματισμών στην επαρχία Ματ και ένα από τα μέλη του Αντιφασιστικού Εθνικού Απελευθερωτικού Συμβουλίου (KANÇ) υπό την προεδρία του Ενβέρ Χότζα.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους πρώην βουλευτές έχουν ήδη πεθάνει λόγω φυσικών αιτιών (γήρας), ενώ ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς εκτελέστηκε με την πάροδο των ετών από το κομμουνιστικό καθεστώς του Ένβερ Χότζα, αφού κηρύχθηκαν «εχθροί του λαού». Ο Πίλιο Περιστέρι απεβίωσε από γηρατειά (πέθανε στις 5 Αυγούστου 2009 σε ηλικία 100 ετών), πράγμα που δεν έγινε γνωστό από τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, ακόμη ο πρώην συνάδελφός του, βουλευτής, Ετχέμ Μπερχάμι ο οποίος επίσης για χρόνια δεν αναφέρονταν ως ζωντανός , έγινε γνωστός για τη συμμετοχή του στη μεγάλη εκλογική αναμέτρηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Αλβανίας το 2005 στο «Παλάτι των Συνεδριάσεων» (Pallati i Kongreseve), χαιρέτισε όσους παρευρέθηκαν ως «ένδειξη ευγνωμοσύνης» αρνήθηκε να φύγει από εκεί, ακόμη και ύστερα από πολλές από εκκλήσεις των διοργανωτών της προεκλογικής συγκέντρωσης.

Το αλβανικό κοινοβούλιο στις 2 Δεκεμβρίου του 1945

Με τις εκλογές της 2ας Δεκεμβρίου 1945, η κομμουνιστική κυβέρνηση των Τιράνων, με επικεφαλής τον Στρατηγό Συνταγματάρχη Ενβέρ Χότζα, σηματοδότησε το τέλος των ελπίδων για τη διεξαγωγή ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών με παράλληλη την ύπαρξη νόμιμης αντιπολίτευση. Λίγους μήνες μετά από αυτές τις εκλογές, ένας μεγάλος αριθμός υποψηφίων ή βουλευτών που είχαν εκφραστεί για ελεύθερες εκλογές συνελήφθησαν και προσήχθησαν στη δικαιοσύνη, ενώ 17 από αυτούς εκτελέστηκαν. Ο Ενβέρ Χότζα δεν επέτρεψε την κομματική πολυφωνία και όλες οι εκλογές που πραγματοποιήθηκαν από το 1945 έως το τέλος της δεκαετίας του '80, διεξάγονταν μόνο με τους υποψηφίους του Δημοκρατικού Μετώπου, κάτω από το προσωπείο του οποίου κρύβεται το Κομμουνιστικό Κόμμα, ή το Αλβανικό Κόμμα Εργασίας όπως συστήθηκε από το 1949 και μετά.

Αλλά παρόλο που δεν επέτρεψε την αντιπολίτευση, το κομμουνιστικό καθεστώς του Ένβερ Χότζα συνέχισε τη βία ακόμη και κατά των βουλευτών του στο Δημοκρατικό Μέτωπο. Έτσι μετά το '45 έως τις αρχές της δεκαετίας του '80, πολλοί βουλευτές της Λαϊκής Συνέλευσης φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν, όπως οι: Καντρί Χότζα, Λιρί Γκέγκα, Νταλί Ντρέου, Αβντιλ Κελέζι, Κώτσιο Θεοδόση, Ντασνόρ Μαμάκι, Κίτισο Νγκέλια, Μπεκίρ Μπαλούκου, Χίτο Τσιάκο, Πετρίτ Ντούμε, Καντρί Χασμπίου, Φετσιόρ Σιέχου κ.α. Επίσης αρκετοί απ' αυτούς αναγκάστηκαν να αυτοκτονήσουν. Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρόλο που το κομμουνιστικό καθεστώς διέδιδε ευρέως ότι η ψηφοφορία ήταν ελεύθερη, όποιος δεν συμμετείχε στις εκλογές, ή ο οποίος είχε υπαγορευτεί να ψηφίσει εναντίον των υποψηφίων του Δημοκρατικού Μετώπου, θα έπρεπε να υποστεί σημαντικές συνέπειες μέχρι και φυλάκιση. Αν και λίγα, κατά τη διάρκεια των 45 ετών του κομμουνιστικού καθεστώτος, υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες διάφορα άτομα δεν ήθελαν να ψηφίσουν και δεν ψήφισαν ποτέ, όπως ο Χαμίτ Γκιλμπέγκου και ο Ζιγιά Μούκα από τη Σκόδρα, οι οποίοι καταδικάστηκαν επίσης σε φυλάκιση.

Υπήρξαν πολλές άλλες περιπτώσεις όπου διαφορετικοί άνθρωποι τους πίεζαν να μην ψηφίσουν, προκειμένου να επιλύσουν τυχόν αδικίες που τους είχαν γίνει προηγουμένως, όπως η στέγαση, η μη παραχώρηση δικαιωμάτων σπουδών για παιδιά τους, προβλήματα απασχόλησης κ.λπ. Όλη η ψηφοφορία από το '45 έως το τέλος της δεκαετίας του '80 διεξήχθη με έναν μόνο υποψήφιο βουλευτή για κάθε εκλογική περιφέρεια.

Σχετικά άρθρα


Σχόλια

Προσθήκη σχολίου