"Η κατεδάφιση της εκκλησίας στις Δρυμάδες και οι εθνικό-καθολικοί", είναι ένα άρθρο γραμμένο από τον γνωστό Αλβανό δημοσιογράφο Fatos Lubonja, με αφορμή την κατεδάφιση της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου στο χωριό Δρυμάδες τον Αύγουστο του 2015.

Ο δημοσιογράφος Lubonja είναι πολύ γνωστός στην Αλβανία κυρίως για την "θητεία του" ως πολιτικός κρατούμενος για 9 χρόνια στις φυλακές του Χότζα και ως επικριτής της κυβέρνησης Ράμα. Είναι από τους λίγους Αλβανούς διανοούμενους που είχε το θάρρος να επικρίνει τις διάφορες κατά καιρούς ακραίες ενέργειες της Αλβανικής κυβέρνησης όπως η κατεδάφιση της εκκλησίας στις Δρυμάδες.

Ο τίτλος του άρθρου αναφέρεται σε ένα νέο φαινόμενο στην πολιτική της Αλβανικής κυβέρνησης η οποία βασίζετε σε ένα νέου είδους εθνικισμό, τον Εθνικό-Καθολικισμό, μια μορφή εθνικισμού με θρησκευτικό χρώμα, κάτι που εξηγεί περαιτέρω ο αρθρογράφος στο άρθρο αυτό.

Ο αρθρογράφος, στην αρχή, χαρακτηρίζει παράνομη την βίαιη κατεδάφιση της εκκλησίας που κρύβει σκοτεινά κίνητρα τα οποία βρίσκονται πίσω από τις ανεπαρκείς δικαιολογίες που εξέφρασε ο πρωθυπουργός Ράμα.

Η κατεδάφιση της εκκλησίας, για τον Lubonja, είναι χτύπημα για το κράτος δικαίου, το οποίο στην συγκεκριμένη περίπτωση φέρθηκε ως μια συμμορία.

Επί λέξη γράφει:
«Η ενέργεια αυτή δημιουργεί την εικόνα ενός κράτους που λειτουργεί ως μια ομάδα ληστών που χρησιμοποιεί τα βίαια μέσα της, αυτά τα μέσα που το κράτος θα πρέπει να χρησιμοποιεί μόνο για ακραίες περιπτώσεις, καταχρηστικά και ανεύθυνα καταστρέφοντας για σκοτεινούς σκοπούς ή απλά για την σαδιστική της ευχαρίστηση, την ζωή και την περιουσίας των πολιτών της.»

Αναφερόμενος στην πολιτιστική ζημιά που προκάλεσε η κατεδάφιση της εκκλησίας γράφει:
«Η πολιτιστική ζημιά προκαλείται από το γεγονός ότι άμεσα ή έμμεσα, στην προσπάθεια της κατεδάφισης της Εκκλησίας, τέθηκαν ως υποστηρικτές μια σειρά πολιτικών και διανοουμένων - μεταξύ των οποίων και ένας σύμβουλος του Πρωθυπουργού - από τις δηλώσεις των όποιων φαίνεται σαφώς ότι η χώρα έχει μείνει στην κουλτούρα της εθνικής-κομμουνιστικής ιδεολογίας του Ενβέρ Χότζα, καθιστώντας Αλβανικό ότι υπήρξε σε αυτή την περιοχή από την παλαιολιθική εποχή και υποσχόταν ένα λαμπρό (Κομμουνιστικό) μέλλον, ενώ στην πραγματικότητα τους κρατούσε σε συνθήκες φτώχειας, ακραίας άγνοιας και απομόνωσης από τον υπόλοιπο κόσμο, για να τους κυβέρνηση πιο εύκολα.»

Συνεχίζει:
«Χρησιμοποιώντας τον καθολικισμό, την κατεδάφιση της ορθόδοξης εκκλησίας, οι εθνικιστές μας την δικαιολόγησαν και την ενθάρρυναν με τον ισχυρισμό ότι στην εκκλησία αυτή κάποτε, τον 17ο αιώνα λειτούργησε ο Ισπανός ιερέας Νίλο Καταλανο, ο οποίος έφτασε στην περιοχή αυτή για να δέσει ή να διατηρήσει τους Αλβανούς στον παπισμό μέσω του ουνιτισμού ή της Καθολικής θρησκείας με Βυζαντινή ιεροτελεστία, η αλβανo-ελληνική όπως λέγετε, ανοίγοντας γι 'αυτό και Αλβανικά σχολεία.

Δίνοντας στην θρησκευτική δραστηριότητα του Καταλάνο εθνικιστική χροιά, οι εθνικιστές μας, τον ονομάζουν ακόμα και ως τον πρώτο των Αλβανών Ριλήντας (ο πρώτος της αλβανικής Αναγέννησης) - όπως και οι ιστοριογράφοι του Ενβέρ Χότζα, οι οποίοι παρουσίαζαν τον Buzuku, Budin, Bogdani ότι έγραφε αλβανικά για εθνικιστικούς λόγους.»

Με αποτέλεσμα:
«Η κατεδάφιση της εκκλησίας με αυτό τον τρόπο όπως δικαιολογείται με αυτό το λόγο, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια επίθεση στην Ορθόδοξη ταυτότητα των σημερινών κατοίκων της περιοχής, είτε είναι Αλβανικής είτε Ελληνικής εθνικότητας και η ανοικοδόμηση της μετά την κατεδάφιση δύσκολα να μην γίνει ένα σύμβολο που αναρτήθηκε βίαια και που αντιτίθεται στα συναισθήματα αυτής της κοινότητας.»

Όσον αφορά την ταυτότητα της εκκλησίας, συμπεραίνει ότι:
«...Και εάν η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου ήταν για κάποιο χρονικό διάστημα τον 17ο αιώνα Καθολική εκκλησία (βυζαντινού ρυθμού), δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι πριν ήταν Βυζαντινή ορθόδοξη εκκλησία και κατά τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εξαρτιόνταν από την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας μέχρι που κατεδαφίστηκε από τους κομμουνιστές (το 1972).»

Όσον αφορά την ζημιά στο θέμα τον δικαιωμάτων της μειονότητας και το ρόλο του βουλευτή Κότσο Κοκδήμα, ο αρθρογράφος αναφέρει:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η πράξη κατά της Εκκλησίας, για την οποίοα υπάρχουν φωνές που λένε ότι είναι απλά μια πράξη που συνδέεται με την αχόρταγη απληστία για ακίνητα του βουλευτή τής περιοχή Koco Kokëdhima, ντύνεται εύκολα με ένα ένδυμα εθνικιστικό στις Δρυμάδες - αναφέρει για άλλη μια φορά τη φράση «Ο Εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των κακοποιών» - γιατί εκεί ζει μια κοινότητα που θεωρεί ότι είναι ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΕΙΟΝΌΤΗΤΑ σε μεγάλο βαθμό.

Με την πράξη αυτή, άμεσα ή έμμεσα, εμείς οι Αλβανοί δηλώνουμε σε αυτή την Κοινότητα, ότι η εκκλησία αυτή την οποία εσείς την θεωρείτε δικιά σας, δηλαδή Ελληνική, εμείς την καταστρέφουμε γιατί αυτή είναι στην πραγματικότητα αλβανική, δεδομένου ότι τον 17ο αιώνα εκεί έχουν μιλήσει αλβανικά και ακόμα ότι εσείς είστε ελληνοποιημένοι Αλβανοί»

Ο αρθρογράφος δεν παραλείπει να εκφράσει την θέση του όσον αφορά τον προσδιορισμός της έκφρασης "Εθνική ταυτότητα":
«Yπάρχει μια αρχή σύμφωνα με την οποία ορίζετε η εθνική ταυτότητα και δεν είναι αυτό που ήσουν κατά τον 17ο αιώνα, αλλά αυτό που αισθάνεσαι και δηλώνεις σήμερα. Αυτό καθιστά ακόμη πιο σοβαρό το περιστατικό καθώς αυτή η κοινότητα, ακόμη και αν μόνο ένα μέρος των κατοίκων της Χιμάρας, έχουν όλα τα δικαιώματα να αποκαλούν τους εαυτούς τους κακοποιημένους και discriminated από την αλβανική κυβέρνηση όσον αφορά την ταυτότητα τους και τα Θρησκευτικά και Γλωσσολογικά τους δικαιώματα.»

Ο Lubonja κλίνει το άρθρο του με την την παρακάτω δυναμική δήλωση:
«Ως εκ τούτου, κρίνω ότι η αλβανική κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει συγγνώμη εξ ονόματος όλων των πολιτών της Αλβανίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στην κοινότητα Δρυμαδών, για την εν λόγω άσχημη πράξη και να λάβει γρήγορα μέτρα για την ανοικοδόμηση της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου για να της επιστρέφει την ομορφιά και την αληθινή αιώνια ιστορία της.»

Δυστυχώς για την Αλβανία, λίγοι έχουν την διάνοια και το κουράγιο του Fatos Lubonja να αντιμιλούν στον νέο Εθνικό-Καθολικό καθεστώς της κυβέρνησης Ράμα.

Ο Εκσκαφέας

Το παραπάνω άρθρο έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα PANORAMA στις 31 Αυγούστου 2015, και στο προσωπικό μπλογκ του αρθρογράφου, διαβάστε το εδώ.