Ο έλεγχος των αγοραστών ακινήτων αποτελεί ένα από τα βασικά μέτρα που προτείνεται για την αντιμετώπιση του παράνομου χρήματος και την προώθηση της διαφάνειας στις αγοραπωλησίες της αλβανικής αγοράς. Σύμφωνα με τον ειδικούς στην Αλβανία, η ταυτοποίηση των αγοραστών και η προέλευση των κεφαλαίων τους πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά, ειδικά όταν πρόκειται για μικρούς επενδυτές. Όπως επισημαίνεται, αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη ώστε να διαπιστωθεί αν οι συναλλαγές είναι νόμιμες ή αν συνδέονται με ύποπτες δραστηριότητες, όπως το ξέπλυμα χρήματος.

Υποστηρίζουν επίσης ότι εάν ένας έλεγχος αποκαλύψει ότι τα κεφάλαια ενός αγοραστή προέρχονται από παράνομες πηγές, τότε οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να παρέμβουν και να ακυρώσουν τη συναλλαγή. Ωστόσο, τονίζουν πως εάν δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις, η ακύρωση μιας αγοράς θα ήταν αδικαιολόγητη και θα μπορούσε να πλήξει άδικα επενδυτές που λειτουργούν νόμιμα.Το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίζει ένα δίκαιο σύστημα ελέγχου που δεν θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους επενδυτές και δεν θα δημιουργεί περιττά εμπόδια στην αγορά ακινήτων.

Επισημαίνεται, επίσης, ότι η αντιμετώπιση των ύποπτων συναλλαγών δεν θα πρέπει να γίνεται μέσω γενικευμένων περιορισμών. Αντίθετα, θεωρούν πως οι αρχές πρέπει να εφαρμόζουν στοχευμένα μέτρα, ώστε να μη δημιουργείται αβεβαιότητα στην αγορά.Οι κανόνες θα πρέπει να διαμορφώνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται η ισορροπία ανάμεσα στη διαφάνεια και στην προσέλκυση επενδύσεων.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που θέτεται είναι το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις στις οποίες εντοπίζεται παράνομη χρηματοδότηση. Οταν αποδεικνύεται ότι μια αγορά ακινήτου έχει πραγματοποιηθεί με χρήματα που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες, τότε η κατάσχεση θα πρέπει να αφορά μόνο το συγκεκριμένο ακίνητο και όχι το σύνολο της περιουσίας του επενδυτή. Επισημαίνεται ότι δεν είναι δίκαιο να κατάσχεται μια ολόκληρη ιδιοκτησία εάν μόνο ένα μέρος της σχετίζεται με παράνομες δραστηριότητες.

Προειδοποιούν, επίσης, ότι η επιβολή αυστηρών και αδιάκριτων μέτρων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να πληγούν και νόμιμοι αγοραστές. Για τον λόγο αυτό, προτείνει ότι κάθε απόφαση κατάσχεσης ή δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων πρέπει να λαμβάνεται βάσει συγκεκριμένων αποδείξεων και όχι υπονοιών ή γενικών εκτιμήσεων. Η προσέγγιση αυτή, όπως εξηγείται, θα βοηθήσει να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στην αγορά ακινήτων και θα διασφαλίσει ότι οι περιορισμοί θα εφαρμόζονται μόνο σε πραγματικά ύποπτες περιπτώσεις.

Τονίζεται ότι η προστασία του συμφέροντος των πολιτών πρέπει να είναι η βασική προτεραιότητα όταν λαμβάνονται τέτοιου είδους αποφάσεις. Η αγορά ακινήτων είναι ένας από τους σημαντικότερους τομείς της οικονομίας και τυχόν αυστηροί περιορισμοί μπορούν να αποθαρρύνουν νόμιμους επενδυτές, δημιουργώντας αβεβαιότητα στην αγορά. Υποστηρίζουν ότι οι ρυθμίσεις πρέπει να είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να προάγουν τη διαφάνεια, χωρίς όμως να διαταράσσουν τη σταθερότητα της αγοράς.

Παράλληλα, εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι πολλοί πολίτες διστάζουν να καταγγείλουν ύποπτες συναλλαγές λόγω φόβου για αντίποινα. Όπως αναφέρουν, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι καταγγέλλοντες προτιμούν να παραμείνουν ανώνυμοι, καθώς ανησυχούν για πιθανές συνέπειες από κρατικές υπηρεσίες ή άλλους εμπλεκόμενους φορείς. Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζεται την ανάγκη δημιουργίας ενός θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει την προστασία όσων επιλέγουν να αποκαλύψουν παρανομίες στην αγορά ακινήτων.

Καταλήγουν λέγοντας ότι το κράτος πρέπει να υιοθετήσει μια προσέγγιση που θα εξασφαλίζει την καταπολέμηση του παράνομου χρήματος, χωρίς να εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη. Σύμφωνα με τους ίδιους, η ισορροπία ανάμεσα στην αυστηρότητα των ελέγχων και στη διατήρηση ενός ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος είναι κρίσιμη. Εαν εφαρμοστούν κατάλληλες πολιτικές, η αγορά ακινήτων μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω, διατηρώντας παράλληλα υψηλά επίπεδα διαφάνειας και ασφάλειας.