Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

Στις 14 Φεβρουαρίου 1914 ο μεγάλος μας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς, έγραψε το ποίημά του «Χιμάρα». Έξη μέρες πριν ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει μετά από ένα σκληρό τελεσίγραφο των τότε μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο αρχηγός της Χιμάρας και αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής Σπύρος Σπυρομήλιος είχε ανακηρύξει την αυτονομία της Χιμάρας, μη αποδεχόμενος, ούτε αυτός, ούτε ο λαός της Χιμάρας να υποδουλωθεί σε έναν αλβανικό ζυγό.

Αλβανικές δυνάμεις είχαν επιτεθεί σαν λύκοι την Χιμάρα να κατασπαράξουν. Οι Χιμαριώτες πολεμούν σαν ένα σώμα, άνδρες και γυναίκες, με ηρωισμό και αυταπάρνηση. Λίγες μέρες αργότερα θα τους ακολουθήσουν και οι άλλοι Βορειοηπειρώτες και στο Αργυρόκαστρο θα γίνει η ανακήρυξη της Αυτόνομης Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου. Τώρα, στην Ευρώπη του 2017, η Αλβανία προσπαθεί να αλβανοποιήσει την αδούλωτη Χιμάρα, με το ξεδιάντροπο σχέδιο «Νέα Χιμάρα» και με το πρόσχημα της οικιστικής ανάπλασης σπίτια Xιμαριωτών να γκρεμίσει. Τώρα που η Χιμάρα και πάλι τους λύκους περιμένει, τα λόγια του ποιητή είναι τραγικά επίκαιρα και πάλι.

Χειμάρρα, ολόρθη! Οι λύκοι.

Τέλος να πήρε ο πόλεμος; Άλλος δεν είναι αγώνας; Ελλήνων ιεροί λόχοι, για ύπνο βαρύ σας δέχτηκε της δόξας ο λιμιώνας; Η δάφνη αμάραντη; ─ Όχι!

Λαλούμενα ξενύχτηδων. Σωπάτε, χαροκόποι! ─Ω σπαθωτή κιθάρα τυρταία, φόρεσε πύρινη, μπροστά στην κρύαν Ευρώπη κορώνα τη Χειμάρρα!

…Στα χειμαρριώτικα βουνά ροβόλα, τα τουφέκια τ’ άγρια συντρόφεψέ τα, με της πατρίδας την ψυχή και με τ’ αστροπελέκια την άγια γη χαιρέτα.

…..Στους ξέγνοιαστους αλίμονο! Τους πρέπει να είναι δούλοι, στον άρπαγα, τρομάρα! Η Ελλάδα πού; Στην Ήπειρο. Δόξα στο Κακοσούλι, Νίκη σ’ εσέ, Χειμάρρα!

Τα Γιάννενα ονειρεύονται, η Κρήτη ξαποσταίνει, βουβή η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα ξεφαντώνει….Ποιος βογγάει σα να πεθαίνει;Χειμάρρα, ολόρθη! Οι λύκοι.

Κωστής Παλαμάς 14 Φλεβάρη 1914