Η αλβανική κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για την προστασία του αποθέματος ελαιόδεντρων μέσω της μεταφύτευσής τους, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο λόγω πολεοδομικών έργων και ανάπτυξης του εδαφικού σχεδιασμού.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, προτείνονται τροποποιήσεις στον νόμο περί προστασίας των καρποφόρων δέντρων. Οι αλλαγές αυτές επιτρέπουν τη μεταφύτευση των ελαιόδεντρων από τον φορέα ανάπτυξης, σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη της γης, εφόσον έχει εκδοθεί επίσημη άδεια οικοδόμησης από τις αρμόδιες αρχές. Η μεταφύτευση θα πραγματοποιείται όταν η γη αλλάζει χρήση για κατασκευαστικούς σκοπούς, μετά την ολοκλήρωση όλων των νομικών διαδικασιών για την έγκριση της σχετικής άδειας.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, διασφαλίζεται η διατήρηση του αριθμού των ελαιόδεντρων παρά τις πολεοδομικές αλλαγές. Το κόστος της μεταφύτευσης θα καλύπτεται από τον ιδιώτη επενδυτή ή τον ιδιοκτήτη της γης.

Το σχέδιο νόμου τονίζει, επίσης, τη σημασία των συλλογών καρποφόρων δέντρων, εσπεριδοειδών, ελαιόδεντρων και αμπελώνων, καθώς και φυτών με ιδιαίτερη γενετική αξία. Για τον λόγο αυτό, επιτρέπεται η μεταφύτευσή τους μόνο στην περίπτωση που πρόκειται για δημόσια έργα εγκεκριμένα από τις αρμόδιες αρχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κόστος της μετακίνησης θα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Το νομοσχέδιο προβλέπει, επίσης, απαγορεύσεις για τη μεταφύτευση ελαιόδεντρων σε προστατευόμενες περιοχές με ειδικό καθεστώς διατήρησης.

Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο γεγονός ότι η ελιά καλλιεργείται τόσο για παραγωγή όσο και για διακοσμητικούς σκοπούς, ενώ έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από άλλες καλλιέργειες. Σε αντίθεση με τα περισσότερα οπωροφόρα δέντρα, τα εσπεριδοειδή και τα αμπέλια, που παράγουν καρπούς σχετικά σύντομα και έχουν παραγωγικό κύκλο έως 50 έτη, η ελιά εισέρχεται αργότερα σε πλήρη παραγωγή, αλλά έχει μακροβιότητα που μπορεί να φτάσει και τους αιώνες.