Το κρανίο ενός στεφανωμένου αθλητή, με ένα χρυσό στεφάνι σε σχήμα κλαδιού δάφνης να παραμένει ακόμα προσαρτημένο πάνω του, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα στην Ελλάδα. Η σάρκα του αθλητή έχει αποσυντεθεί μετά από 2.500 χρόνια, αλλά το στεφάνι παρέμεινε κολλημένο στο κρανίο. Στο στόμα του βρέθηκε ένα ασημένιο νόμισμα, προσφορά προς τον Χάρωντα, τον βαρκάρη του Κάτω Κόσμου στη μυθολογία, που μετέφερε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη.

Το κρανίο ανακαλύφθηκε στο νεκροταφείο της αρχαίας πόλης της Λατούς και αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Αγίου Νικολάου στην Κρήτη.

Η Λατώ ήταν αρχαία πόλη-κράτος της Κρήτης, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται περίπου 3 χλμ. από το χωριό Κριτσά, ένα από τα παλαιότερα και πιο γραφικά χωριά του νησιού. Το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε έναν λόφο ονόματι Κάστελλος, που περιβάλλεται από ελαιώνες σε υψόμετρο 375 μέτρων.

Η πόλη-κράτος των Δωριέων χτίστηκε σε στρατηγική θέση με θέα τον κόλπο του Μιραμπέλου. Αν και η πόλη πιθανώς προϋπήρχε των Δωριέων, τα περισσότερα ερείπια χρονολογούνται από την περίοδο των Δωριέων (5ος και 4ος αιώνας π.Χ.). Η πόλη καταστράφηκε γύρω στο 200 π.Χ., ωστόσο το λιμάνι της, γνωστό ως «Λατώ Ετέρα» ή «Λατώ προς Καμάρα», χρησιμοποιήθηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.

Η Λατώ πιθανότατα πήρε το όνομά της από τη θεά Λητώ και αναφέρεται σε πινακίδες Γραμμικής Β ως «RA-TO». Η πόλη έκοβε νομίσματα με την απεικόνιση της θεάς Ειλειθυίας, η οποία φαίνεται να λατρευόταν ιδιαίτερα. Επίσης, στη Λατώ γεννήθηκε ο Νέαρχος, ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το μουσείο, που ιδρύθηκε το 1969, ήταν από τα σημαντικότερα της Κρήτης, με πλούσια συλλογή ευρημάτων από την προμινωική έως τη ρωμαϊκή περίοδο. Περιλάμβανε μοναδικά εκθέματα, όπως τα ευρήματα από το μινωικό νεκροταφείο της Αγίας Φωτιάς και το πήλινο ειδώλιο της θεάς της Μυρτούς.

Δυστυχώς, το μουσείο είναι σήμερα κλειστό και τα εκθέματα έχουν μεταφερθεί σε άλλα μουσεία της Κρήτης.