Η νίκη με διαφορά 1.500 ψήφων στη Χειμάρρα είναι ένα παράδοξο εκλογικό αποτέλεσμα που υπερβαίνει τη λογική της πολιτικής ανάλυσης. Μόλις 15 μήνες πριν, οι Σοσιαλιστές είχαν χάσει από τον Φρέντη Μπελέρη.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν τους φόβους των κατοίκων της Χιμάρας. Αποκαλύφθηκε ότι η περιουσία των ντόπιων είχε υπονομευθεί, με τον Έντι Ράμα να φέρεται να εμπλέκεται άμεσα σε μια υπόθεση στρατηγικής επένδυσης σε ένα κλεμμένο ακίνητο. Ο Γκόρος, ο οποίος τελικά συνελήφθη από το ΣΠΑΚ μαζί με άλλους αξιωματούχους του δήμου, φάνηκε να είναι μέρος μιας ευρύτερης σκευωρίας εκμετάλλευσης περιουσιών.
Το στρατηγικό επενδυτικό σκάνδαλο, στο οποίο εμπλέκονται ο Ράμα, ο φίλος του Αρτάν Γκάτσι, η υπουργός Olta Xhaçka και ο δήμαρχος Γκόρο, βάθυνε την απογοήτευση των πολιτών, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη νίκη του Σοσιαλιστικού Κόμματος με διπλάσια διαφορά ψήφων.
Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα στη Χιμάρα δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο. Η αλβανική κυβέρνηση συχνά κερδίζει περισσότερο έδαφος σε εκλογές που ακολουθούν σκάνδαλα, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις. Στις εκλογές της Βόρα, μετά τη σύλληψη του Agim Kajmaku για την κατοχή πλαστών νομισμάτων, το Σοσιαλιστικό Κόμμα θριάμβευσε με σχεδόν 70% των ψήφων. Ο Kajmaku αργότερα συνελήφθη στην Ιταλία για διακίνηση κοκαΐνης. Παρόμοια περιστατικά διαφθοράς και σκανδάλων σημειώθηκαν στη Λούσνια και στο Κούκες, όπου οι υποψήφιοι του Σοσιαλιστικού Κόμματος, παρά τις αποκαλύψεις και τις συλλήψεις, κατάφεραν να επανεκλεγούν με ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αλβανίας καταφέρνει να κερδίζει, παρά τα σκάνδαλα και τις καταγγελίες, λόγω μιας συνδυασμένης στρατηγικής που περιλαμβάνει:
1. Εξαγορά ψήφων: Υπάρχουν πολλές καταγγελίες για εκτεταμένη εξαγορά ψήφων, όπου χρήματα ή άλλες υποσχέσεις δίνονται στους ψηφοφόρους για να στηρίξουν το κυβερνών κόμμα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από υποκλοπές συνομιλιών που αποκαλύπτουν τον άμεσο ρόλο κυβερνητικών αξιωματούχων στην οργάνωση αυτών των πρακτικών.
2. Χειραγώγηση και εκβιασμοί: Σύμφωνα με αποκαλύψεις, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί απειλές και εκβιασμούς κατά δημόσιων υπαλλήλων και πολιτών, προκειμένου να εξασφαλίσει ψήφους. Αυτές οι πρακτικές φαίνεται να δημιουργούν ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας, καθιστώντας δύσκολη την αντίσταση των πολιτών.
3. Διατήρηση ισχυρού ελέγχου στους θεσμούς: Η κυβέρνηση φαίνεται να ασκεί ισχυρό έλεγχο σε βασικούς κρατικούς θεσμούς, περιλαμβανομένης της δικαιοσύνης και της αστυνομίας. Αυτό το επιτρέπει να επιβάλλει την ατζέντα της και να προστατεύει τους δικούς της από τις συνέπειες των πράξεών τους.
4. Ανικανότητα ή αδυναμία της αντιπολίτευσης: Η αντιπολίτευση συχνά αποδεικνύεται αδύναμη να εκμεταλλευτεί τα σκάνδαλα και να προσφέρει μια αξιόπιστη εναλλακτική στους ψηφοφόρους. Αυτό αφήνει τους πολίτες χωρίς άλλη επιλογή, ειδικά όταν η κυβέρνηση ελέγχει το τοπίο της πληροφόρησης.
5. Σύνδρομο της Στοκχόλμης: Υπάρχει μια ψυχολογική διάσταση στο πώς οι πολίτες αντιδρούν στην κατάχρηση εξουσίας. Αντί να απορρίπτουν το κόμμα που εμπλέκεται σε σκάνδαλα, μπορεί να δείχνουν ανοχή ή ακόμη και υποστήριξη, βλέποντας την κυβέρνηση ως αναπόφευκτη ή ως τον μόνο τρόπο διατήρησης της σταθερότητας.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν στη διατήρηση της εκλογικής ισχύος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, παρά τα προβλήματα και τις καταγγελίες για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας.
Σχόλια