Η 20η Ιουνίου είναι την Ημέρα για τους Πρόσφυγες και φέτος υπό τη ζοφερή σκιά της μεγαλύτερης κρίσης εκτοπισμού από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, λέει ότι υπήρχαν 89 εκατομμύρια άνθρωποι που εκτοπίστηκαν βίαια σε όλο τον κόσμο. Με τις νέες ροές από την Ουκρανία, ο αριθμός αυτός έφτασε τα 100 εκατομμύρια.
«Είμαστε ήδη επικεντρωμένοι στην Ουκρανία, αλλά η συγκεκριμένη κρίση ήρθε μετά από μια σειρά από άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης», δήλωσε ο Filippo Grandi, Ύπατος Αρμοστής για τους Πρόσφυγες.
Η νέα έκθεση του Global Trends αναφέρει ότι οι πέντε κρίσεις του περασμένου έτους ήταν υπεύθυνες για τον εκτοπισμό σχεδόν του 70% των ανθρώπων. Από τη Συρία, τη Βενεζουέλα, το Αφγανιστάν, το Νότιο Σουδάν και τη Μιανμάρ.
Στο Αφγανιστάν, 24 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Η οικονομία βρίσκεται σε άθλια κατάσταση και οι Ταλιμπάν επιβάλλουν περαιτέρω περιορισμούς σε γυναίκες και κορίτσια. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες λέει ότι όλες αυτές οι πιέσεις ανάγκασαν 2,7 εκατομμύρια Αφγανούς να φύγουν.
«Οι άνθρωποι διασχίζουν τα σύνορα, μερικές φορές με βίζα, αλλά τις περισσότερες φορές χωρίς βίζα και χωρίς έγγραφα, μερικές φορές έως και 20.000 την ημέρα», δήλωσε ο Peter Kessler, εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Αφγανιστάν.
Πολλοί άνθρωποι φεύγουν για τις γειτονικές χώρες. Πάνω από ένα εκατομμύριο έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία για να βρουν ασφάλεια στην Πολωνία.
«Ο κόσμος δεν φεύγει μακριά, αλλά παραμένει κοντά στη ζώνη της σύγκρουσης. «Και επιστρέφουν όσο το δυνατόν νωρίτερα», δήλωσε ο Ράφαλ Κοστρζίνσκι, εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Πολωνία.
Μόνο 5,7 εκατομμύρια εκτοπισμένοι και πρόσφυγες επέστρεψαν στη χώρα καταγωγής τους το 2021.
Η προσοχή φέτος έχει στραφεί στο δικαίωμα αναζήτησης ασφάλειας.
Τα πλουσιότερα έθνη έχουν ενεργήσει διαφορετικά όσον αφορά τη φιλοξενία προσφύγων και αιτούντων άσυλο.
Ο Ύπατος Αρμοστής για τους Πρόσφυγες λέει ότι ελπίζει ότι αυτές οι χώρες έχουν ήδη καταλάβει τη σχέση που υπάρχει μεταξύ βομβών και διαφυγής.
«Ο κόσμος φεύγει γιατί φοβάται. Δεν είναι μόνο οι Ουκρανοί. Οι Σύροι τράπηκαν σε φυγή από τους βομβαρδισμούς, οι άνθρωποι στο Tigray. Οι άνθρωποι στο Σαχέλ τράπηκαν σε φυγή από βομβαρδισμούς και ανηλεείς επιθέσεις. Έτσι, ο φόβος της ανασφάλειας είναι ο ίδιος, είτε για κάποιον από την Ουκρανία είτε τη Νικαράγουα».