Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο καταδίκασε την αλβανική αστυνομία για να υποστηρίξει μια οικογένεια τριών γενεών που υπέστησαν αστυνομική βία το 2014.
Πριν από οκτώ χρόνια, ένα δικαστήριο στο Fier έκρινε τρεις γενιές της ίδιας οικογένειας ένοχες για παρεμπόδιση της αστυνομίας. Τα άτομα υποστήριζαν σταθερά ότι η αστυνομία τους είχε επιτεθεί και έτρεξαν το θέμα στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Το δικαστήριο έκρινε υπέρ τους και επιδίκασε τρεις από τις πέντε αιτήσεις με 4500 ευρώ.
Το 2014, η αστυνομία μπήκε στο διαμέρισμα της οικογένειας και επιτέθηκε σε πολλά μέλη. Ισχυρίστηκαν ότι προσπαθούσαν να συλλάβουν έναν καταζητούμενο σε μια αγροτική περιοχή με Ρομά. Η αναφορά της αστυνομίας ισχυρίζεται ότι συνέλαβαν το άτομο, αλλά βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πλήθος 50 Ρομά που τους απείλησαν με βία αν δεν τον άφηναν ελεύθερο.
Ο Nuri Alushi, ο γιος του, Besnik, οι γιοι του Besnik, Panajot και Nikollaq και ένας ξάδερφός του Edmond Balkasi δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία. Σύμφωνα με πληροφορίες, επιτέθηκαν και στη σύζυγο του Μπέσνικ.
Η οικογένεια προσπάθησε να καταγγείλει το έγκλημα, αλλά της το αρνήθηκαν και δεν έλαβε επίσης ιατρική γνωμάτευση για τα τραύματά της, ενώ οι γιατροί αντ' αυτού εξέδωσαν μία σε έναν από τους αστυνομικούς. Το θέμα αναφέρθηκε στη συνέχεια στον Διαμεσολαβητή.
Στη συνέχεια, η εισαγγελία του Φίερ απήγγειλε κατηγορίες εναντίον πέντε ατόμων για παρεμπόδιση της αστυνομίας. Και οι πέντε καταδικάστηκαν με την κατάθεση ενός αστυνομικού, παρά το γεγονός ότι δύο μέλη της οικογένειας είπαν ότι δεν βρισκόταν στο σημείο όταν σημειώθηκε η φερόμενη επίθεση αστυνομικών.
Κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα στη φυλακή. Στο πλευρό της αστυνομίας τάχθηκαν και το Εφετείο της Αυλώνας, το Ανώτατο Δικαστήριο και το Συνταγματικό Δικαστήριο.
«Σε ό,τι αφορά την έρευνα που διεξήχθη στο πλαίσιο των ερευνών που κατέληξαν στην καταδίκη των προσφευγόντων, δεν υπάρχει ένδειξη ότι αυτές οι έρευνες ακολούθησαν άλλη γραμμή έρευνας εκτός από τον ισχυρισμό ότι οι αιτούντες εμπόδισαν αστυνομικούς." Σημειώσεις του Δικαστηρίου του Στρασβούργου.
«Για παράδειγμα, δεν έγινε καμία προσπάθεια να διαπιστωθεί εάν οι αιτούντες υπέστησαν τραυματισμούς και εάν ναι, εάν αυτοί οι τραυματισμοί προκλήθηκαν από υπερβολική αστυνομική βία. Ομοίως, δεν έχει διεξαχθεί έρευνα για τις καταγγελίες των προσφευγόντων ότι προσπάθησαν να υποβληθούν σε ιατρική εξέταση για τα τραύματα που υπέστησαν και να υποβάλουν ποινική αναφορά», αναφέρεται στην απόφαση.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σημειώνει επίσης ότι «τα εγχώρια δικαστήρια απέτυχαν να λάβουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν τους ισχυρισμούς των αιτούντων για κακομεταχείριση ή να ρίξουν φως στις συνθήκες τραυματισμού των προσφευγόντων».
Το δικαστήριο του Στρασβούργου δεν διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 14 της Σύμβασης, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω εθνικότητας.