«Ο άνθρωπος, όταν εγκαταλείπεται από την Χάρη, γίνεται χειρότερος από τον διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ο διάβολος δεν τα κάνει, αλλά βάζει ανθρώπους να τα κάνουν…» έλεγε ο Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης.

Και είδαμε την προφητεία αυτή του Αγίου τόσο στο δικτατορικό καθεστώς, όσο και στο καθεστώς της δημοκρατίας. Ο «κόκκινος διάβολος» χαρακτήρισε τη θρησκεία όπιο για το λαό, απαγόρευσε τις εορτές των Αγίων και τα θρησκευτικά ήθη και έθιμα και έβαλε την νεολαία να ισοπεδώσει εκκλησιές και μοναστήρια και άλλα να τα μετατρέψει σε στάβλους και αποθήκες.

Δεν το χωρούσε ο νους μας πως ο διάβολος αυτός θα ενεργούσε το ίδιο και στις μέρες της δημοκρατίας. Και όμως ενέργησε. Όπου οι χριστιανοί Ορθόδοξοι όρθωναν τον Τίμιο Σταυρό, εκεί θα ξεμυτούσε ο «διάβολος» και έβαζε τους εθνικιστές εξτρεμιστές να τον γκρεμίσουν. Αυτό συνέβη στο Τσαούσι που οδήγησαν τους «αυτουργούς» στην αστυνομία, στον Αϊ Βασίλη και στη Δερβιτσιάνη που βρήκαν την σθεναρή αντίσταση των πιστών που ήταν έτοιμοι να τον φυλάξουν με τη ζωή τους, και σε πολλά άλλα μέρη.

Στην Τζάρα των Αγίων Σαράντα, την ημέρα της Ύψωσης του Τίμιου Σταυρού ο «διάβολος» κατόρθωσε να κάνει πράξη το μίσος του. Με εκρηκτικούς μηχανισμούς κατάφερε να βεβηλώσει τον Τίμιο Σταυρό.

Η καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών, το σβήσιμο των πινακίδων στην ελληνική γλώσσα, είναι φαινόμενα καταπάτησης των δικαιωμάτων και ελευθεριών της ΕΕΜ, βασισμένα σε Διεθνής Συμβάσεις. Για το γεγονός αυτό το Γενικό Συμβούλιο της Ομόνοιας την 14η Σεπτεμβρίου 2004, υπογραμμίζει με την ακόλουθη διαμαρτυρία:

«Δια της παρούσας, φέρνοντας στο φως της δημοσιότητας και στην κρίση της προοδευτικής κοινής γνώμης και όσων προση­λωμένων στις αξίες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και τις αρχές του σεβασμού των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, το θλιβερό γεγονός όπου δυνάμεις της αστυνομίας, με την παρό­τρυνση άλλων κρατικών αρχών και με τη χρήση εκρηκτικών υλών, ανατίναξαν το Σταυρό που οι Ορθόδοξοι πιστοί της Τζάρας και του Μουρσιού είχαν ανυψώσει στο εκκλησάκι του «Αγίου Δημη­τρίου», έχουμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:

1- Ο Σταυρός είχε υψωθεί σε εκκλησιαστικό κτήμα και ταυτό­χρονα χρησίμευε και ως καμπαναριό που ο ναός δεν είχε, με τη σύμφωνη γνώμη και τη συμβολή όλων των πιστών και των άλλων κατοίκων καθώς και τη σχετική έγκριση των τοπικών αρχών αυ­τοδιοίκησης.

2- Η πράξη ιεροσυλίας κατά του Σταυρού έγινε σε χρόνο ύπο­πτο (ώρα 18.00, εκτός επισήμου ωραρίου εργασίας), από ειδικές δυνάμεις καταστολής της κρατικής αστυνομίας και της πολεοδο­μικής αστυνομίας Αυλώνος χωρίς να είναι καθόλου ξεκάθαρη κά­ποια εντολή για τη δράση τους και χωρίς καμιά προ συνεννόηση με την ενορία και τις τοπικές αρχές.

3- Το έδαφος για τη συγκεκριμένη βεβήλωση είχαν προλειάνει συγκεκριμένα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ υπό την διεύθυνση του περιβόητου Διευθυντή της Αρχής Διαχείρισης και Συντονι­σμού, Βουθρωτό.

4- Η βεβήλωση αυτή του ιερού συμβόλου των Χριστιανών, του Συμβόλου της Ειρήνης, της Αγάπης και της Θυσίας, έγινε απ' την πολιτεία ακριβώς την ημέρα που οι Ορθόδοξοι γιορτάζουν την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.

5- Γίνεται ακόμη πιο προκλητική και προσβλητική αυτή η ενέρ­γεια εάν λάβει κανείς υπόψιν ότι όλος ο Ελληνορθόδοξος κόσμος βρίσκεται σε πένθος για τον χαμό του Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Πέτρου και των άλλων προσώπων που τον συνόδευαν.

Η ενέργεια αυτή είναι καταδικάσιμη από κάθε άποψη και η «ΟΜΟΝΟΙΑ» βρίσκεται στο πλευρό των κατοίκων της περιοχής Μουρσιού και Τζάρας, συμμεριζόμενοι τις μαζικές διαμαρτυρίες τους, και των αρχών της τοπικής αυτοδιοίκησης εκεί έως την πλήρη δικαίωση, την εξεύρεση των ηθικών υπαιτίων και των όσων συμμετείχαν στην άνανδρη αυτή ενέργεια ιεροσυλίας.

Εκφράζουμε δε την πεποίθηση ότι με όλη την προοδευτική κοινή γνώμη και τη συμπαράσταση όλων των πιστών, όπως πολ­λές φορές στην ιστορία μας γεμάτη δοκιμασίες και ταλαιπωρίες, θα βρούμε τη δύναμη ώστε να καμαρώνουμε το Σταυρό μας προς πείσμα των όσων νοσταλγούν την επιστροφή στο σκοτάδι της αθεΐας.

Βαγγέλης Παπαχρήστος / sfeva.gr