Εθνική Εορτή χθες και επί χρόνια γινόταν κατάθεση στεφάνων στο ηρώο αφιερωμένο στους ήρωες αυτού του πολέμου.

Ελάχιστα όμως τα στεφάνια φέτος στο ηρώο στην Μπομποστίτσα. Μόνο από Έλληνες της περιοχής που χωρίς οργάνωση καταθέτουν λουλούδια και στεφάνια προς τιμή και μνήμη των πεσόντων και εμείς ως ιστοσελίδα.

Που είναι η Ομόνοια; Που είναι η περίφημη, δήθεν «Συντονιστική Επιτροπή»; Που είναι οι υποψήφιοι πρόεδροι; Κανείς δεν ξέρει.

Που είναι το Ελληνικό Προξενείο Κορυτσάς; Μήπως είναι απασχολημένο μόνο με όσα νομότυπα και ανούσια πράττει; Γιατί κάτι το ουσιαστικό δεν έχουμε δει και δεν βλέπουμε. Δεν μπορούσε έστω και κατ' ελάχιστο να οργανώσει μια δοξολογία με λίγα άτομα; Έστω κάτι ηλεκτρονικά; Ένα μήνυμα; Κάτι; Δεν ξέρουμε! Λέμε τώρα.

Αυτή η Εθνική Επέτειος μας βρίσκει υπό διάλυση. Άνευ κεφαλής. Άνευ ουσιαστικής μέριμνας εκ μέρος των εκπροσώπων της πατρίδας.

Η πατρίδα μας έκλεισε και τα σύνορα για να μας τιμωρήσει και να μην έρθουν ούτε οι συμπατριώτες μας. Ευχόμαστε και εις «ανώτερα».

Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσουν όσα αναφέρουμε πιο πάνω. Τόσο μας κάνει. Εάν όλοι δεν συνέλθουμε γρήγορα τότε η συνέχεια θα μας βρει ξεχασμένους στην ανυπαρξία και στην πλήρη αφομοίωση. Όλοι κρινόμαστε από τα έργα μας και όχι από τα λόγια μας. Αυτό μας έδειξαν και οι ήρωες του 1940. Άνθρωποι με ψηλά ιδανικά, με πίστη στην καρδιά, Έλληνες πραγματικοί. Η γιορτή αυτή και τα μηνύματα μας ας γίνουν ξανά η βάση από την οποία να ξεκινήσουμε όλοι.

Χρόνια Πολλά!
Ας εμπνευστούμε και ας πάρουμε δύναμη από τους ήρωες μας.

Πελασγός Κορυτσάς