Ο λόγος για τον Βασίλη Κ. Παππά από το Βρυώνι, δήμου Φοινικάιων Αγίων Σαράντα. Τελειόφοιτος φιλολογικών και νομικών επιστημών (master), είναι ένας σύγχρονος ποιητής ταυτισμένος με την ποίηση. Μια ποίη...
Πρώτο βραβείο ποίησης, κατέκτησε ο Θεσπρωτός ιερέας π. Ηλίας Μάκος στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών για το 2021, με θέμα: «200 χρόνια από την Ελληνική...
Ποιητές από διάφορες χώρες στην «Ποιητική Τριήρης του Ιονίου» στους Αγίους Σαράντα Είναι η 15η κατά σειρά Σύνοδος που η Λέσχη των Δημιουργών «Joniane» των Αγίων Σαράντα, διοργανώνει την: «Ποιητική Τρι...
Η λέσχη ανάγνωσης "Λείριον", της Χιμαραίας Άννας Πάνη - Κουσιορή, διοργανώνει διαγωνισμό Ποίησης και Φωτογραφίας για μαθητές δημοτικού από όλο τον κόσμο. Μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, θα εκδοθε...
Πεντακόσια χρόνια σκλάβοι,
κάτω απ’ άγριο ζυγό,
ζούσαμε με μιαν ελπίδα,
η Ήπειρός μας πως θα γίνει
μιαν ημέρα Ελληνική.
Και μιαν αυγινή του Μάρτη,
σπάνε ξάφνου τα δεσμά
και με περισσή λαχτάρα
χαιρετάμε δακρυσμένα
την πανώρια Ελευθεριά.
Τη χαρήκαμε ένα χρόνο
μ’ όλη της την ομορφιά
Τέλος να πήρε ο πόλεμος; Άλλος δεν είναι αγώνας;
Ελλήνων ιεροί λόχοι,
για ύπνο βαρύ σας δέχτηκε της δόξας ο λιμιώνας;
Η δάφνη αμάραντη; - Όχι!
Λαλούμενα ξενύχτηδων. Σωπάτε, χαροκόποι!
-Ω σπαθωτή κιθάρα
τυρταία, φόρεσε πύρινη, μπροστά στην κρύαν Ευρώπη
κορώνα τη Χειμάρρα!
Το κύμα, που ξαπλώνεται στου Πελάου την Αγκάλη,Και καρτερεί ένα φύσημα να στηλωθή, ν' αγριέψη.
Να πνίξει κάθε κάτεργο και κάθε περιγιάλι,
Ποιος άνεμος βουλήθηκε ποτέ να το μερέψη;
Τ' άλογο εκείνο τ' ανήμερο πόμαθε από πουλάρι
Ελεύθερο ανυπότακτο να τρέχη ν' ανεμίζει
τη χαίτη του στην έρημο και δίχως Καβαλλάρη
Ποιός λέγει του βάζει τη θηλιά και σκλάβο το γυρίζει;
Του λόγγου τ' αγριοδάμαλο που τούναι νεροκράτης
το ρέμμα τ' ασπροπόταμου κ' έμαθε να κεντρώνη
τα δ'ενδρα με τα κέρατα, ποιός είπε ζυγολάτης
πώς του φορτώνει το ζυγό και τ' οδηγαέι και οργώνει;
Τον σταυραετό που πέλεται, απ' τα μικρά του χρόνια
Μεσουρανεί στα σύν νεφα και σμίγει με τ' αστέρια
Τα φλογερά τα μάτια του και πίνει από τα χιόνια
Να τον σκλαβώση ποιός μπορεί, μ'όσια κι' αν έχει χέρια;
Στρίψτε τις πλώρες άφοβα, θαλασσοπόροι ξένοι,
θάλασσα μες το Πάνορμο, θυμός αναίμου σβαίνει,
κι' αυτό όπου στο μέτωπο μου βλέπετε σαν άστρο,
είναι τη νίκης τρόπαιον, αστραποβόλον κάστρο.
Νυφάδες Χιμαριώτισσες τ' αναστησαν με ζήλο,
άφιλο προς τους άφιλους, και προς τους φίλους φίλος.
Με γνώρισε ο Φαέθοντας μ' είχε παλιούθ' ο Πύρρος,
Αλής ο πρώτος με κρατεί Τεπελενιώτης ήρως,
αφέντης πληρεξούσιος στης Ήπειρου τα μέρη,
και στρατηγός ασύγκριτος με το σπαθί στο χέρι.
Πέντε μυριάδες στράτευμα κρατεί στον ορισμό του,
άγρυπνα πάντα κι άφοβα ενάντια στο εχθρό του,
στα Γιάννενα αναπαύεται το άνδρειο το λιοντάρι,
της Αθηνάς το γέννημα, τ' ανάθρεμμα του Άρη.