Έχει δίκιο η αλβανίδα ιστορικός Ελενα Κοτσάκι. Φυσικά και είμαστε Αλβανοί εάν δείτε πόσο κακάσχημος και ατσούμπαλος λαός είμαστε. Η πιο κοντινή εκδοχή του Αλβανού είναι οι Ελληνες. Γι΄αυτό και οι Αλβανοί αισθάνονται σαν τα σπίτια τους στην Ελλάδα. Είμαστε Αλβανοί που νομίζουμε ότι είμαστε Ιταλοί.

Για να αγαπήσει κανείς τη γενέτειρά του και να συνεισφέρει με οποιονδήποτε τρόπο στα χρηστά κοινά της, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να τη γνωρίσει, μέσα από τη γεωγραφία, την ιστορία και την παράδοσή της.

H Αρβανίτικη ή Αρβωνίτικη δεν είναι γλώσσα των Αλβανών αλλά των μακρινών προγόνων μας των Πελασγών. Εδώ θα αναφερθώ μόνο σε λίγα αποσπάσματα από το βιβλίο.

Ο όρος «Αλβανοί» και οι άλλοι όροι «Άλβανον», «Αλβανία» που αναφέρονται στο έθνος των Σκιπετάρων είναι κατασκεύασμα των λογίων. Κατά τους υστεροβυζαντινούς χρόνους το «Άρβανον» έγινε «Άλβανον» και το Αρβανίτης έγινε Αλβανίτης.

"Δυστυχώς υποκύψαμε. Η ελληνική κυβέρνηση έκανε "κωλοτούμπες"για το Σκοπιανό." Συνέντευξη με τον ιστορικό Σ Καργάκο

Πότε δημιουργήθηκαν οι αρχικοί οικισμοί στην περιοχή - Οι αγώνες των Σουλιωτών εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας ως τα χρόνια του Αλή Πασά-Οι «φάρες» των Σουλιωτών.

Στον… απόηχο του άρθρου μας για την ετυμολογία της λέξης "λουλούδι, θα ασχοληθούμε με την ιστορία του Σουλίου και τους κατοίκους.

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα η Μοσχόπολη και οι βλάχικοι οικισμοί της περιοχής της γνώρισαν το απόγειο της ανάπτυξης και της ακμής, αλλά και μία σειρά από αξεπέραστες καταστάσεις που οδήγησαν σε καταστροφές και μαρασμό. Βέβαια, τα θεμέλια για αυτή την ένδοξη εποχή είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, όταν η Μοσχόπολη ενδυναμώνονταν όχι μόνο πληθυσμιακά, αλλά οικονομικά και πολιτισμικά. Ενδεικτικό αυτής της εξέλιξης είναι το κτίσιμο, γύρω στο 1630, του μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου. Σε κάποιες εργασίες η Μοσχόπολη αναφέρεται πως ήταν τότε η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των Οθωμανικών Βαλκανίων, μετά βέβαια από την Κωνσταντινούπολη.

— Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία, ότι επίθετα που λήγουν σε -ίτης, -ιάτης και αποδίδονται σε άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων, υποδηλώνει ξεκάθαρα την περιοχή προελεύσεως της καταγωγής του/των.

Έντονος υπήρξε και ο χριστιανικός χαρακτήρα της Ηπείρου, που τεκμηριώνει την ηθική ενότητα και την αδιάσπαστη αλληλουχία της, με τον χριστιανικό χαρακτήρα της υπόλοιπης Ελλάδας. Τον χριστιανισμό στα άγια χώματα της Ηπείρου, κήρυξε ο απόστολος των Εθνών Παύλος, ενώ πλήθος μαρτύρων του αγιολογίου της Ορθοδοξίας μας, ήραν την καταγωγή τους από την Βόρειο Ήπειρο. Όπως καταγράφει στις μαρτυρίες του, ο απόστολος Παύλος διέμεινε έναν ολόκληρο χειμώνα στην Νικόπολη, η οποία αποτέλεσε και το ορμητήριο των ιεραποστολικών του παρεμβάσεων, σε όλο φάσμα της Ηπείρου, της Ιλλυρίας και της Δαλματίας. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια πλήθος μαρτύρων καταγόμενοι από την ιστορική Βόρειο Ήπειρο, μαρτύρησαν για το ήθος της ορθοδοξίας. Είναι καταγεγραμμένοι ιστορικά οι θάνατοι – μαρτυρίες του επισκόπου Δυρραχίου Αγίου Αστείου (98 μ.Χ), του επισκόπου Αυλώνος Ελευθερίου (120 μ.Χ.), και του επισκόπου Φοινίκης Αγίου Δονάτου το 250 μ.Χ.

Αδιαφιλονίκητα η σημαντικότερη και ενδοξότερη στιγμή της ιστορίας της αρχαίας Ηπείρου, υπήρξε η περίοδος του βασιλιά Πύρρου. Μιας πολυτάλαντης στρατιωτικής και πολιτικής ιδιοφυΐας, που δόξασε την ηπειρωτική γη σε όλο τον αρχαίο κόσμο και την κατέστησε κέντρο κοινωνικής, πολιτισμικής και στρατιωτικής ακμής. Η περίοδος εξάλλου της βασιλείας του Πύρρου 318-272 π.Χ., αποτέλεσε και την τελευταία περίοδο ακμής του αρχαίου ελληνικού κόσμου, πρίν την ρωμαϊκή κατάκτηση. Ο Πύρρος ήρε την καταγωγή του από την ακμαία στρατιωτικά και γενναία φυλή των Μολοσσών. Πέτυχε με το υψηλό πολιτικό του κύρος, να ενώσει υπο την αιγίδα του όλα τα ηπειρωτικά φύλλα και να καταστήσει ενιαία διοικητικά την Ήπειρο, από τον Αχελώο, ως τον Αώο ποταμό. Επεκτείνοντας την στρατιωτική παντοδυναμία του κατευθύνθηκε βορειότερα προς το Δυρράχιο, κατακτώντας και ιλλυρικά φύλλα. Όμως ο Πύρρος ευφυής καθώς ήταν δεν περιχαράκωσε την κηδεμονία του, μόνο στον στρατιωτικό τομέα. Ανέπτυξε πολιτισμικά και κοινωνικά την Ήπειρο και προσήγγισε για την εποχή του ασύλληπτα επίπεδα ακμής. Προς την κατεύθυνση αυτή έφτιαξε μεγάλα και πρωτοπόρα έργα υποδομής, όπως δρόμους, γεφύρια, υδραγωγεία, ναούς, θέατρα κ.α. Στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής έκοψε νομίσματα και εξακόντισε το κύρος και την πολιτική και στρατιωτική παντοδυναμία της Ηπείρου, σε όλο τον αρχαίο κόσμο.

Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού

«Τόσο η ιστορία όσο και το παρόν μαρτυρούν ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει καμία βάση για να προβληθεί η Χιμάρα ως μειονοτική περιοχή», ανέφερε μεταξύ άλλων στην απάντηση του το αλβανικό Υπουργείο Εξωτερικών στην διαμαρτυρία της Αθήνας για τα γεγονότα βίας και τρομοκρατίας που έλαβαν χώρα στις 30 Ιουνίου 2016 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Χιμάρας.

Οι συνεργάτες των ναζί στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας»

Έξω από το χωριό Τζάρα, στα νότια των Αγίων Σαράντα έχει ανεγερθεί ένα μνημειακό συγκρότημα που περιλαμβάνει τζαμί, επίγραμμα, μνημείο κ.ά. Είναι αφιερωμένο στην αποκαλούμενη «γενοκτονία των Τσάμηδων από τους Έλληνες το 1944». Κάθε χρόνο στα τέλη Ιουνίου πραγματοποιούνται εδώ τελετές και πορεία με πλήθος κόσμου, σημαίες και πανό που κατευθύνεται προς τον μεθοριακό σταθμό Μαυρομάτι, στην ελληνική μεθόριο.

Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Ομόνοιας Χιμάρας, τιμήθηκαν σήμερα οι πρωτεργάτες της μαζικής αντίδρασης της Χιμαριώτικης Κοινότητας κατά της κομμουνιστικής δικτατορίας το 1945.

Επτά δημοψηφίσματα έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, με τις έξι περιπτώσεις το ερώτημα να σχετίζεται με το πολίτευμα (βασιλευόμενη ή αβασίλευτη δημοκρατία) και η μία με την έγκριση Συντάγματος.