Στις 28 Δεκεμβρίου 1912, συμπλοκή στη θέση Γκρόπα από της 10ης πρωϊνής μέχρι την Δύση. Υπήρξε ισχυρά εχθρική προσβολή εκ δυσμάς των Σωμάτων Κρητών των Παπαγιαννάκη, Γαλερού και Πολυξίγκη και των εντοπίων εκ χωρίων Παλάσσης και Δρυμάδων. Απέκρουσαν με ηρωική έφοδο, προεξάρχοντος του Γαλερού με 15 άνδρες, τους Τουρκαλβανούς με την συνδρομή δια θαλάσσης των πολεμικών πλοίων του στόλου του Ιονίου «Ευρώτας» και «Αχελώος».

Πώς οργανώθηκε το Ηπειρωτικό Κομιτάτο - Η στελέχωσή του - Ο ρόλος της Εκκλησίας - Ένοπλες συγκρούσεις - Η μάχη της Κοσοβίτσας (1912)

Η Ήπειρος ήταν μία από τις περιοχές που έμεινε έξω από τα σύνορα του νέου ελληνικού κράτους το 1830. Ωστόσο οι Ηπειρώτες δεν έμειναν αδρανείς. Το 1854 κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου στην Ήπειρο ξέσπασαν εξεγέρσεις που επεκτάθηκαν και στη γειτονική Θεσσαλία. Παρά τις αρχικές τους επιτυχίες οι επαναστάτες ηττήθηκαν στο Πέτα και η προσπάθειά τους είχε άδοξο τέλος.

Το βράδυ 4ης Νοέμβρη μέρα Κυριακή, παρευρέθημεν στη λιτανεία λειψάνων Αγίου Σπυρίδωνος όπου τοποθετήθην με Πολυξίγγη και επισήμους. Τιμητικά προσκύνησα σώμα Αγίου και τα άνθη ρόδων που έλαβα τα φυλάω για να τα στείλω στους γονείς μου. Μετά τη λειτουργία καθήσαμε μετά του δημάρχου στο καφενείο του ξενοδοχείου ενώπιον της ωραίας πλατείας και του παλαιού φρουρίου της πόλης. Μετά τηλεγραφήσαμε προς Βενιζέλο και Σαπουτζάκη παρακαλούντες να περάσουμε στην Ήπειρο.

Απ' το ημερολόγιο
του Καπετάν Στυλιανού Γαλερού
Απόσπασμα απ' το υπό έκδοσιν βιβλίο
για τη δράση του σώματος του Στυλιανού Γαλερού
στη Χειμάρρα το 1912-13