Όραμα για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό με οδηγό την ΟΜΟΝΟΙΑ

Του Θωμά Στέφου

-Το έχει δεχτεί η κυβέρνηση

Την κατάργηση της αναφοράς στον όρο «Βόρεια Ήπειρος» φαίνεται ότι έχει συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση, αποδεχομένη τον αλβανικό ισχυρισμό ότι υποκρύπτει αλυτρωτισμό και συνεπώς πρέπει να καταργηθεί.

Γράφει ο Γιώργος Γκοτζιάς*

Στον απόηχο των καλοκαιρινών πανηγυριών και εορτών, μένουμε οι τελευταίοι μάρτυρες ενός τόπου ο οποίος για ένα δεκαπενθήμερο περίπου, ζωντάνεψε από την ελπίδα των νέων, από τα ορθάνοιχτα παράθυρα των μέχρι πρότινος κλειδαμπαρωμένων σπιτιών.

Βρισκόμαστε στα πρόθυρα του νέου σχολικού έτους και στη Βόρειο Ήπειρο τα πράγματα συνεχίζουν να είναι δύσκολα. Αυτοί που έχουν απομείνει στον τόπο είναι κυρίως οι υπερήλικες και οι μεσήλικες, οι οποίοι με μεγάλο κόπο και ζήλο προσπαθούν να στηρίξουν τα παιδιά τους, είτε για να τελειώσουν με επιτυχία το σχολείο, είτε για να σπουδάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, (πανεπιστήμιο) κυρίως της Ελλάδος.

Η ένταξη της Βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ήταν μεν η ικανοποίηση των αυτουργών Ιταλών και Αυστροουγγαρέζων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα στην Αδριατική και των Αλβανών φεουδαρχών να φτιάξουν το δικό τους κρατίδιο, ήταν όμως κι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την διατήρηση και σωτήρια της.

Θέλουμε επιτέλους σωστές αλλαγές για να ζήσουμε στον τόπο μας

Από το 1913 κι έπειτα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, συνεχίζουμε να διαβιούμε στα εδάφη μας, μαρτυρικά και ξεχασμένα. Δε θέλω να αρχίσω τις ιστορικές αναλύσεις και τα γνωστά μας γεγονότα, αλλά και πάλι γνωρίζω πως για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, αποτελούμε κομμάτι της άγνοιας του μυαλού τους.

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό Σολωμού, στην Κύπρο συνιστά και μια ζωντανή καταγγελία για την ένοχη συνείδησή μας. Αυτός, τη στιγμή που σύσσωμες οι ελληνικές ελίτ και το ελληνικό κράτος, έχουν εγκαταλείψει τη ελληνική μειονότητα στη μοίρα της, θυσίασε κυριολεκτικά τη ζωή του, μια και δεν έβλεπε πλέον καμιά δυνατότητα για να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τον εθνισμό του.

Μάλιστα. Ακραίος και ο Κωσταντίνος Κατσίφας. Θερμοκέφαλος. Τιμούσε και τη σημαία ο αθεόφοβος. Προκάλεσε. Όπως έναν Αύγουστο πριν οκτώ χρόνια ο Αριστοτέλης Γκούμας. Τριανταεφτά χρόνων εκείνος. Το παράπτωμα του; Μιλούσε ελληνικά σε καφενείο της Χιμάρρας. Κι όταν του ζήτησαν τον λόγο υπερασπίστηκε τη γλώσσα των προγόνων του.

Η γη του Πύρρου σείστηκε και άνοιξε τα σπλάχνα της να δεχθεί τον ύστατο πνευματικό γόνο των μεγάλων αγωνιστών του Έθνους. Με άκρα σιγή, με βουητό συθέμελο, σπάραξε ολάκερη η κτήση. Και η φιλοπατρία των όπου γης Ελλήνων, ήρθε και στάθηκε στο ζωηφόρο τάφο ενός σύγχρονου μάρτυρα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.

Σύσσωμος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, εκφράζει τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη του σε όλους τους αγαπητούς εξ Ελλάδος δημοσιογράφους, οι οποίοι με πλήρη αμεροληψία, στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον τόπο μας, με κάθε θεμιτό τρόπο.

Ο κ. Κώστας Κυριακού, πολιτικός κρατούμενος επί δικτατορίας Ενβέρ Χότζα στο κολαστήριο του Σπάτς, ηγετικό στέλεχος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ένας από τους 5 ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ της περίφημης δίκης των Τιράνων το 1994, μας έδωσε ευγενικά την άδεια αναδημοσίευσης του προλόγου του στην 2η έκδοση του βιβλίου του ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ, στον οποίο αναφέρεται σε ένα «διάλογό» του με 2 ήρωες.

Ο Γκούμας, ο Κατσίφας και η Βόρεια Ηπειρος

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Βόρειος Ήπειρος 2018 και η πάγια τακτική αφανισμού των γηγενών Ελλήνων είναι πια γεγονός. Ουδείς μπορεί να διαψεύσει τη συστηματική μεροληπτική στάση ολόκληρης της αλβανικής πολιτείας έναντι των Βορειοηπειρωτών.