Το 2011 ξεκίνησε για την Αλβανία με δυναμικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στα Τίρανα από τα κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης με προεξάρχον το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα. Από κοντά και το κόμμα των μειονοτήτων PBDNJ του οποίου ο πρόεδρος Βαγγέλης Ντούλες κάλεσε τους οπαδούς του να συμπαρασταθούν στις κινητοποιήσεις των αριστερών.

Με δεδομένο, σύμφωνα με τα στελέχη του, ότι το κόμμα αυτό αποτελεί τον αποκλειστικό πολιτικό αντιπρόσωπο του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, προφανώς μας έκαναν σαφές και με το παραπάνω ότι η Εθνική Ελληνική Μειονότητα θα διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα της μέσα από τον συνασπισμό της αριστεράς!

Στις 21 Ιανουαρίου κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων έγιναν συγκρούσεις υποστηρικτών της αριστεράς με τις δυνάμεις ασφαλείας που είχαν σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 4 άτομα και να τραυματιστούν σοβαρά άλλα 60. Φαίνεται πως για τον «αποκλειστικό αντιπρόσωπο»

Ο Φίλιππας Παπαθανάσης, ο άνθρωπος που τιμωρήθηκε με θανατική ποινή, μετατρεπόμενη σε ισόβια κάθειρξη, με το μοναδικό έγκλημα που ζητούσε την εφαρμογή των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, όπως ήδη είχαν υποσχεθεί με την έναρξη του αντιφασιστικού αγώνα, και την υλοποίηση της Συμφωνίας της Κονίσπολης για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μετά τον αγώνα, «επέστρεψε» στη γενέτειρά του.

Ήταν μια πρωτοβουλία του Συλλόγου των Ελληνοδιδασκάλων νομών Αγ. Σαράντα και Δελβίνου σε συνεργασία με την επαρχία του Αλύκου, η ιδέα της εγκαινίασης μια προτομής στη γενέτειρά του τη Ραχούλα.

Ο Φίλιππας στη Ραχούλα σε μια φτωχή διανοούμενη οικογένεια. Ο παππούς του παπάς και ο πατέρας δάσκαλος. Τελείωσε το γυμνάσιο της Βοστίνας, όπου ήταν αριστούχος μαθητής, ειδικά στα φυσικομαθηματικά.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρήκε καταταγμένο στις αντιφασιστικές

Η 12η Δεκεμβρίου αναγνωρίζεται και γιορτάζεται ως Μέρα του Αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού. 1741 χρόνια μπροστά, το 270, γεννήθηκε ο Σπυρίδων ο Τριμυθούντος, ο Θαυματουργός, ένας από τους σπουδαιότερους άγιους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τα λείψανα του οποίου βρίσκονται στην Κέρκυρα. Αυτή είναι και η αρχαιότερη διάσταση της 12ης Δεκεμβρίου.

21 χρόνια μπροστά το 1990, η 12η Δεκεμβρίου πήρε μια δεύτερη διάσταση.

Μια άλλη εικόνα μπήκε στην ζωή των Βορειοηπειρωτών. Μια εικόνα φρίκης, βίας και τρομοκρατίας, μια εικόνα που συμβολίζει το αντίθετο αυτών που μας διδάσκει ο Άγιος Σπυρίδωνος, που συμβολίζει την καταπίεση, την σκλαβιά, τον αποκλεισμό και τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Είναι η μέρα που το δικτατορικό κομμουνιστικό καθεστώς δολοφόνησε εν ψυχρώ τέσσερις Βορειοηπειρώτες: τον Αηδόνη Ράφτη, τον Ευθύμιο Μάσσιο, τον Θανάση Κώτση και τον Ευάγγελο Μήτρο από το Αλύκο και τη Γέρμα της Βορείου Ηπείρου, καθώς

Η εισβολή του άρματος μάχης στο Πολυτεχνείο δεν σημάδεψε μόνο τους εξεγερμένους, αλλά και τον εικοσάχρονο τότε στρατιώτη που είχε διαταχθεί να οδηγήσει το άρμα μέσα στο Πολυτεχνείο.

Τ’ όνομά του Α.Σκευοφύλαξ, αλλά μικρή σημασία έχει. Σημαντικές είναι οι αναμνήσεις ενός ανθρώπου, όπως τόλμησε να τις πει μία και μοναδική φορά σε συνέντευξή του στο Βήμα, στην επέτειο του 2003. Η Ιστορία πολλές φορές κάνει ανθρώπους απλούς, πρωταγωνιστές. Κάποιες φορές αρνητικούς πρωταγωνιστές. Όπως εκείνο το εικοσάχρονο παιδί στο άρμα μάχης. Που τότε όπως εξομολογήθηκε, πίστευε ότι έκανε το καθήκον του εναντίον των «εχθρών κομμουνιστών». Και μετά, όταν η τραγωδία πέρασε και έγινε πολίτης, ψήφισε δύο φορές ΚΚΕ!

Η διήγησή του για εκείνη τη νύχτα ήταν συγκλονιστική:

OI ΣΤΡΑΝΤΙΟΤΟΙ

Στη διάρκεια των τεσσάρων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια, πολλοί Έλληνες αλλά και άλλοι πολεμιστές από τα Βαλκάνια, βρήκαν καταφύγιο και υπηρέτησαν σε μεγάλους αριθμούς στις γειτονικές χριστιανικές δυνάμεις. Για παράδειγμα, μονάδες Ελλήνων και Χριστιανών Αλβανών υπηρέτησαν τη Βενετία και την Ισπανία στα Βαλκάνια και την Ιταλία, λίγο μετά την πτώση του Βυζαντίου.

Στρίψτε τις πλώρες άφοβα, θαλασσοπόροι ξένοι,
θάλασσα μες το Πάνορμο, θυμός αναίμου σβαίνει,
κι' αυτό όπου στο μέτωπο μου βλέπετε σαν άστρο,
είναι τη νίκης τρόπαιον, αστραποβόλον κάστρο.
Νυφάδες Χιμαριώτισσες τ' αναστησαν με ζήλο,
άφιλο προς τους άφιλους, και προς τους φίλους φίλος.
Με γνώρισε ο Φαέθοντας μ' είχε παλιούθ' ο Πύρρος,
Αλής ο πρώτος με κρατεί Τεπελενιώτης ήρως,
αφέντης πληρεξούσιος στης Ήπειρου τα μέρη,
και στρατηγός ασύγκριτος με το σπαθί στο χέρι.
Πέντε μυριάδες στράτευμα κρατεί στον ορισμό του,
άγρυπνα πάντα κι άφοβα ενάντια στο εχθρό του,
στα Γιάννενα αναπαύεται το άνδρειο το λιοντάρι,
της Αθηνάς το γέννημα, τ' ανάθρεμμα του Άρη.

Δίχως σχόλια...