Γραμμή Θεσσαλονίκη - Κορυτσά το 1920

Από το οικογενειακό αρχείο συγγενούς του εικονιζόμενου οδηγού. Τα στοιχεία που τη συνοδεύουν αναφέρουν - Θεσσαλονίκη 1920, οδηγός Λάμπης Ανδρέας.

Όπως γράφει σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης η κ. Μαθίλδη Βιμπλή: "Οι παπούδες μου, είχαν εμπορική δραστηριότητα (παραγγελιοδόχοι) με καταστήματα στην Θεσσαλονίκη (λιμανι) όπου και έμεναν αλλά και στην Κορυτσά. Υπήρχαν δρομολόγια express, λέμε τώρα γιατί είχε διανυκτέρευση σε Καστοριά ή Φλώρινα ανάλογα με την εταιρεία μεταφοράς. Από διηγήσεις τους, για τα διαρκή πάνε-έλα".

Το παζάρι του Αργυροκάστρου και οι κολιάκηδες

Παρακάτω θα διαβάσετε έναν μεσελέ (ιστοριούλες στα πεζούλια και τις εξώθυρες) του Αλέξανδρου Χ. Μαμμόπουλου από την μεγάλη του συλλογή στους τόμους "ΗΠΕΙΡΟΣ" του 1961
.
Μια ξεχωριστή νότα ευτράπελη και εξυπνότατη του Αργυροκάστρου ήταν οι κολιάκηδες, οι αγυιόπαιδες, τα χαμίνια, οι γαυριάδες. Άφθονη τροφή για δράση τους έδιναν οι πολυποίκιλοι τύποι, που κατέφθαναν στην πόλη τους απ' όλες τις περιφέρειες, που αναφέραμε. Ποιος μπορεί να τους λησμονήσει; Απ' αυτούς έγινε το συνώνυμο κολιάκης, που σημαίνει, σ' όλη την περιφέρεια, τον Καστρινό προς δήλωση πειράγματος, μα και τον πανούργο, τον έξυπνο, εκείνον που δεν σέβεται τον μεγαλύτερό του.

Μια επαρχιώτισσα γριά μπαίνει στην είσοδο της πόλεως. Ξεκαβαλλικεύει, σέρνει το γαϊδούρι από το καπίστρι και σκυφτή, κουφή, στηριζόμενη στο μπαστούνι ανέβαινε το καλντερίμι για το παζάρι.

Ο κολιάκης, αθέατος, από το διπλανό σοκάκι έχει ανέβει κιόλας στο σαμάρι του γαϊδάρου της γριάς και θρονιασμένος κουνάει τα πόδια του δαγκάνοντας ένα ψημένο καλαμπόκι.

Η θριαμβευτική πομπή συνεχίζει μέχρι την αγορά, όπου ο κολιάκης πασίγνωστος δέχεται τα πυρά των ομοίων του και σβέλτος, όπως είναι κατεβαίνει κι εξαφανίζεται ανάμεσά σ' αυτούς.

Η πόλη των Αγίων Σαράντα - χθες και σήμερα (φωτογραφίες)


-- Αγχιασμός ή Ογχησμός, Σκάλωμα - Άγιοι Σαράντα, Porto Eda, Saranda......
-- Η νύφη του Ιονίου
-- Η πόλη των Αγίων Σαράντα είναι κτισμένη στην ειδυλλιακή θέση του αρχαίου Ογχησμού ή Αγχιασμού και άκμασε σαν εμπορικός σταθμός τα Ρωμαϊκά χρόνια καθώς εξυπηρετούσε το εμπόριο μεταξύ Ηπείρου και Ιταλίας. Ήταν έδρα επισκοπής. Μετά την καταστροφή της από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των Γότθων (552 μ.Χ.)οι κάτοικοί της κατέφυγαν στην Χειμάρρα.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας δημιουργήθηκε στην τοποθεσία της τελωνειακός και στρατιωτικός σταθμός γνωστός με το όνομα Σκάλωμα ή Σκαλα των Αγίων Σαράντα ,από την γειτονική ομόνυμη εκκλησία.Την Εκκλησία των Σαράντα Μαρτύρων της Σεβαστείας οι ιστορικοί την περιγράφουν ως πρωτοβυζαντινής τεχνοτροπίας ,με δύο σειρές κολώνες και αψίδες.Λένε ότι στον περίβολό της υπήρχαν 40 εκκλησίες ,μία για κάθε Μάρτυρα.

Η σύγχρονη πόλη έχει την αρχή της στα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα μετά την επανάσταση και την καταστροφή στο γειτονικό Λύκουρσι και τα πρώτα ταραγμένα χρόνια του 20ου αιώνα.Τότε συνοικίσθηκαν κοντά στο λιμάνι πολεμόπληκτοι αγρότες των γύρω περιοχών και νομάδες Βλάχοι ,οι οποίοι είχαν πάντοτε εκεί τα χειμαδιά τους.

Όλη η αλήθεια για την εκκλησία της Πρεμετής σε μια φωτογραφία

Μια φωτογραφία του 1956 δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις


Τα σημαντικότερα αλβανικά ΜΜΕ επαναλαμβάνουν όσα έγραψε πριν από λίγο στο FB ο εκπρόσωπος τύπου της Αρχιεπισκοπής Θ.Δήμας για την πραγματικότητα όσον αφορά την εκκλησία της Πρεμετής. Ο κ. Δήμας, αναρτώντας και μια φωτογραφία της εκκλησίας τραβηγμένη το 1956, απευθυνόμενος σε όσους προσπαθούν να εξαπατήσουν την αλβανική κοινή γνώμη, γράφει:

Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρος, η ιστορία καταγεγραμμένη στα γραμματόσημα

«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος….. Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος»

Γεώργιος Παπανδρέου Από ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960 (τώρα πως φτάσαμε στον μαλάκα τον Γιωργάκη ένας θεός ξέρει).

Η 17η Φεβρουαρίου 1914, ημέρα Ανακηρύξεως της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου

Μια ημερομηνία που θα έπρεπε να μνημονεύεται από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο (ντιν νταν Λευκέ Λύκε που είσαι και στα έσω) υπερβολικά πλέον μετά από τις τελευταίες δηλώσεις του Μπερισα.

Στης 12 Φεβρουαρίου 1914 σχηματίσθηκε στο Αργυρόκαστρο η προσωρινή κυβέρνηση υπό τον , Γεώργιο Χρηστάκη - Ζωγράφο, ο αρχηγός της Ελληνικής πόλης Χειμάρρας ο ταγματάρχης Σπύρος Σπυρομήλιος εξέδωσε σειρά γραμματοσήμων.

72 χρόνια με νωπές μνήμες!

28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940 – 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012


Ομοσπονδία Άνω Δρόπολης «Οι Σελλοί»Σαν σήμερα, πριν από 72 χρόνια, οι μαχητές Ιωαννής Μπουραντάς, Στέφανος Γραβιάς και Χρήστος Στάμου από το Νομό Άρτας, άφησαν πίσω τους παιδιά, οικογένειες και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πατρίδας.

Μια μικρή ομάδα ευζώνων στρατοπέδευσε στο Βοδίνο. Σφυροκοπούσε με όπλα και πολυβόλα, ενάντια στα ιταλικά στρατεύματα, στον κάμπο της Δρόπολης. Οι στρατιώτες μας με σύνθημα «Επάνω τους παιδιά» ανάγκασαν τους Ιταλούς να τραπούν σε φυγή.

Όπως αναφέρουν και οι στίχοι:

Με το χαμόγελο στα χείλη
παν’ οι φαντάροι μας μπροστά
και ‘γίναν οι Ιταλοί ρεζίλι,
γιατί η καρδιά τους δεν βαστά...

28η Νοεμβρίου 1940, η βορειοηπειρωτική γη ποτίστηκε με το αίμα τους και αγκάλιασε περήφανα τα ηρωικά κορμιά τους.

Ο περίεργος ρόλος του Ευάγγελου Αβέρωφ στην εξέλιξη του Βορειοηπειρωτικού

Με το εθνικό θέμα της κατεχόμενης Βορείου Ηπείρου ασχολείται στο τελευταίο φύλλο της η εφημερίδα "Χρυσή Αυγή". Κύριο θέμα στο εν λόγο κείμενο είναι κάποιες αναφορές - δηλώσεις του Ευάγγελου Αβέρωφ, ο οποίος μέσο μιας απόρρητης έκθεσής του αντιδρούσε «στο φλογερόν, αλλά και τυφλόν αίσθημα» σ’ ό,τι αφορά το θέμα της αλύτρωτης Βορείου Ηπείρου. Μάλιστα στην έκθεσή του κάνει λόγω για «Ελληνόφωνες της Αλβανίας» οι οποίοι κατά την άποψή του αποτελούν «μια μικρή διεσπαρμένη μειοψηφία, μια αναλογία μικρά, αποκλείουσα την εθνολογική βάση των διεκδικήσεων της Ελλάδας». Ενώ υποστηρίζει πως «υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, που με φανατισμό μάλιστα, υποστήριζαν ότι μόνο η γλώσσα τους είναι Ελληνική, ενώ οι ίδιοι αισθάνονται σαν γνήσιοι Αλβανοί. Το Ελληνόφωνο στοιχείο της Αλβανίας, όχι απλώς δεν καταπιέζεται αλλά ουδόλως επιθυμεί την ένωση με την Ελλάδα». Όπως τονίζει ο αρθρογράφος η απόρρητη αυτή έκθεση πρωτοδημοσιεύθηκε στο αριστερό περιοδικό ΑΝΤΙ και αργότερα στην εφημερίδα «ΣΤΟΧΟΣ».

Λες και ήταν χθες …

Ο Σπύρος Μήλιος, οι Αθηναίοι και ο Κολοκοτρώνης


Ο στρατηγός Σπύρος Μήλιος ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ του Παρασκευά στην πλατεία Αναβρυτηρίου, περίπου στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Αιόλου, ήταν πριν από 150 χρόνια ο χώρος όπου αντάλλασσαν απόψεις οι πολίτες των Αθηνών και εκπέμπονταν τα μηνύματα στους κρατούντες. Όπως συνήθιζε, ένα πρωινό του Ιουνίου του 1862, πήγε να πάρει τον καφέ του ο καταγόμενος από τη Χειμάρρα 62χρονος αγωνιστής, στρατηγός και υπουργός Στρατιωτικών Σπύρος Μήλιος.

Οι θαμώνες του καφενείου εξαπέλυαν καταιγιστικά πυρά εναντίον των κυβερνήσεων του Όθωνα, διότι, ενώ δαπανιόταν το ένα τρίτο των εξόδων του προϋπολογισμού του κράτους, "ουδέ εις στρατών ανηγέρθη εν τη πρωτευούση και οι δυστυχείς στρατιώται βράζουσι το καλοκαίρι». Επίσης, ότι, ενώ ο Δήμος Αθηναίων «εισπράτει χιλιάδας δραχμών, οι πολίται δεν ευρίσκουσι το καλοκαίρι νερόν δια να βρέξωσι τας κεφαλάς των».

Επαναπατρισμός Βορειοηπειρωτών απ' την Αλβανία το 1962

Το συνοριακό φυλάκιο της ΚακαβιάςΈλληνες πρόσφυγες της περιόδου του Εμφυλίου Πολέμου διαβαίνουν τα ελληνοαλβανικά σύνορα στο ύψος του μεθοριακού φυλακίου της Κακαβιάς, επιστρέφοντας στην Ελλάδα ύστερα από πολυετή αναγκαστική απουσία. Τους επαναπατρισθέντες υποδέχεται επιτροπή του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας και κλιμάκιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το οποίο τους διανέμει τρόφιμα.

Το περιστατικό συνέβει στις 12 Ιουνίου του 1962

Δείτε το βίντεο:

Αλβανοί λαθρομετανάστες στην Κέρκυρα το 1953

Το σαπιοκάραβο που μετέφερε τους δυο ΑλβανούςΒίντεο απ' την εποχή όπου οι λαθρομετανάστες απ' την Αλβανία γίνονταν πρώτο θέμα σε τηλεόραση και εφημερίδες


Δύο φυγάδες από την Αλβανία που κατέφυγαν από τον Αυλώνα και το καθεστώς του Χότζα στην Κέρκυρα, επιδεικνύουν το πλοιάριο με το οποίο απέδρασαν. Στη συνέχεια οι δύο φυγάδες αφηγούνται την περιπέτεια της φυγής τους σε δημοσιογράφους και απαντούν στις ερωτήσεις τους σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν στο ταμπουρωμένο Κομμουνιστικό Αλβανικό κράτος.


Το σπάνιο (για τότε) περιστατικό συνέβει στις 25 Νοεμβρίου του 1953.



Δείτε το βίντεο στην συνέχεια του άρθρου

Το πασχαλινό μήνυμα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού προς τους Bορειοηπειρώτες το 1990

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Κονίτσης κυρός  Σεβαστιανός, κατά τη διάρκεια των μαύρων χρόνων του Χότζα και του Αλία στην Αλβανία, κατόπιν αιτήσεως των Βορειοηπειρωτών, τελούσε τη λειτουργία της Ανάστασης στο ακριτικό Μαυρόπουλο, που είναι ψηλά στο βουνό απέναντι από την Δρόπολη Αργυροκάστρου.

Οι Bορειοηεπιρώτες παρακολουθούσαν μέσα από τις γρύλλιες των παραθύρων, ενώ ο αντίλαλος του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ έφτανε σ' αυτούς με ισχυρά μεγάφωνα. Το βίντεο που ακολουθεί είναι από την τελευταία Ανάσταση πριν από την πτώση του τυραννικού καθεστώτος στη γείτονα χώρα.

Ντοκιμαντέρ: Χιμάρα 1993 (βίντεο)

Το τέταρτο και τελευταίο ντοκιμαντέρ του ΡΙΚ που δημοσίευσε «Ο ΠΥΡΡΟΣ» έμελλε να είναι και το καλύτερο μιας και αφορά την Χιμάρα μας.

«Έλληνες εισίν, Ηπειρώται καλούμενοι, άχρις Επιδάμνου πόλεως, ήτις επιθαλαττία οικείται». (Προκόπιος, Πολ. Γοτθ. 1, 15)

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Επιστολή επιστράτευσης απανταχού Ηπειρωτών

23-2-1914, η Αυτόνομη Ήπειρος ζητά βοήθεια!

Έξι ημέρες μετά την ανακήρυξη της Αυτονομίας είχαν ήδη αρχίσει οι επιθέσεις των αλβανών προς τους Βορειοηπειρώτες. Η ελληνική κυβέρνηση όντας αντίθετη στην συγκρότηση ενόπλων Βορειοηπειρωτικών τμημάτων αποφάσισε να αποσύρει τα στρατεύματά της. Ο πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης της Αυτόνομης Βόρειας Ηπείρου Γεώργιος Χρηστάκης Ζωγράφος και ο Υπουργός Στρατιωτικών Δημήτριος Δούλης ζητούν ενισχύσεις από τους απανταχού Ηπειρώτες.

Επιστολή Επιστράτευσης Δούλη

17 Φεβρουαρίου 2012: 98η Επέτειος Αυτονομίας Βορείου Ηπείρου

Η 17η Φεβρουαρίου 1914, ημερομηνία ανακηρύξεως της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, αποτελεί ορόσημο στη ματωμένη ιστορική πορεία της πολύπαθης αυτής Ελληνικής Γης.

Ο νικηφόρος ένοπλος αγώνας των Βορειοηπειρωτών είχε σαν επιστέγασμα την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, που επισφραγίσθηκε με το Πρωτόκολλο της Κερκύρας (17 Μαΐου 1914), νομικό κείμενο το οποίο αποδέχθηκε και η Αλβανία, χωρίς όμως ποτέ να σεβασθεί τις προβλέψεις του.

Ο αιώνας που μεσολάβησε έκτοτε, παρά τις δραματικές γεωπολιτικές αλλαγές και τους ποταμούς αιμάτων των Βορειοηπειρωτών στο βωμό της Ελευθερίας, δε δικαίωσε τους εθνικούς πόθους των Αγωνιστών του Αυτονομιακού Αγώνα.

Βιογραφία: Γεώργιος και Σίμων Σίνας (βίντεο)

Το δεύτερο βίντεο της σειράς "Βορειοηπειρώτες Εθνικοί Ευεργέτες"