Στέλεχος στο Δήμο Φοινίκης, που καλύπτει την πρώην επαρχία του Αλύκου, μένει οικογενειακώς στο χωριό του. Έχει και τρία παιδιά που πρέπει να μεγαλώσει και να εκπαιδεύσει με τον καλύτερο τρόπο. Είναι, όμως, τα κοινωνικά, οι καθημερινές εξελίξεις που τον ανησυχούν περισσότερο. Όπως τον κάθε Βορειοηπειρώτη που τον πονάει και νοιάζεται γι’ αυτόν τον τόπο, ‘όπως:
Το Doomsday Clock η το ρόλοι της Αποκάλυψης είναι ένα συμβολικό ρολόι που αντιπροσωπεύει μια αντίστροφη μέτρηση για μια πιθανή παγκόσμια καταστροφή και διατηρείται από το 1947 από τα μέλη του Συμβουλίου επιστημόνων ατομικής ενέργειας. Επί του πρακτέου όσο πιο κοντά στα μεσάνυχτα δείχνει το ρολόι τόσο πιο πιθανή είναι μια μη αναστρέψιμη παγκόσμια καταστροφή.
Συγκεκριμένοι πολιτικοί της Αλβανίας ευθύνονται για την άσχημη τροπή των σχέσεών μας τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, μετά την πολιτική μεθόδευση τον Ιούλιο του 2009 της δικαστικής ακύρωσης της Συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες και την ΑΟΖ, η αρνητική παρεμβολή της Τουρκίας στις ελληνοαλβανικές σχέσεις είναι εμφανής.
του Αλέξανδρου Μαλλιά*
Η συμφωνία των Πρεσπών κυρώθηκε, απέκτησε διεθνή ισχύ και έγινε νόμος του κράτους. Με τις αντιδράσεις όμως που προηγήθηκαν, έστω κι αν αυτές δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα, έχουμε πια ακονίσει τα εθνικά μας αντανακλαστικά για οποιαδήποτε τυχόν παραβίαση της συμφωνίας εκ μέρους των Σκοπίων και οφείλουμε πλέον να έχουμε αυξημένη την ευθύνη να υπερασπιζόμαστε σε κάθε έκφανση της ζωής μας την ιστορία, την ταυτότητα αλλά και τα συμφέροντα της Μακεδονίας και των Μακεδόνων.
Αν και το 2018 σημαδεύτηκε από την αναζωπύρωση του «σκοπιανού», που, με αποκλειστική ευθύνη του συνόλου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έφθασε στην εθνικά επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών και στο απίστευτο ενδοκυβερνητικό «τσίρκο» που την επικύρωσε, ωστόσο, ταυτοχρόνως είχαμε και την επανεμφάνιση του Βορειοηπειρωτικού.
του Μάξιμου Χαρακόπουλου*
Τους δικούς του χαρακτηρισμούς, βάσει των γεγονότων και του κλίματος που επικρατεί, παίρνει ο εκάστοτε χρόνος στο διάβα του.
Πλήθος κόσμου στάθηκε στο σημείο όπου βρισκόταν η σημαία του Κωνσταντίνου, μπροστά απ' το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη, την κοιτούσαν με δέος και ρωτούσαν να βεβαιωθούν «Αυτή είναι;». Σχεδόν οι πάντες την άγγιξαν με θαυμασμό και στεναχώρια θέλοντας να τιμήσουν αλλά και να θρηνήσουν τον Κωνσταντίνο.
Με την πείρα του χθες και το όραμα για το μέλλον
Όλοι μας αναγνωρίζουμε πως η ίδρυση της Ομόνοιας ήταν μια πολιτική αναγκαιότητα, καθώς χρειαζόταν η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία να είχε μια φωνή πολιτικής της έκφρασης. Με αυτή τη λογική και προτεραιότητα στις 11 Γενάρη 1991 ιδρύθηκε στη Δερβιτσιάνη η πολιτικο-κοινωνική και πολιτισμική οργάνωση με το όνομα ΟΜΟΝΟΙΑ.
Στις 11 Ιανουάριου του 1991, στο Κεφαλοχώρι της Δρόπολης την Δερβιτσιάνη, μια ομάδα πρωτοβουλίας ίδρυσε τη δική μας οργάνωση, την ΟΜΟΝΟΙΑ, κάνοντας πραγματικότητα έναν πόθο συγκεντρωμένο μέσα στις καρδιές όλων των Ελλήνων, όλων εκείνων που θυσιάστηκαν, που φυλακίστηκαν κι εξορίστηκαν, που εκτελέστηκαν και χάθηκαν χωρίς ίχνος, χωρίς τάφο, χωρίς όνομα.