O Φατός Λιουμπόνια (Fatos Lubonja), ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της μετακομμουνιστικής αλβανικής διανόησης, αποτελεί αναμφίβολα το πιο σταθερό και διαχρονικό σημείο αναφοράς στην ακανθώδη και βραδυκίνητη πορεία της χώρας προς τη δημοκρατία. Αν και υπήρξε γόνος υψηλόβαθμων αξιωματούχων της προνομιακής ελίτ του καθεστώτος Χότζα, καταδίκασε ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια την προσωπολατρία και την υποκρισία του δικτάτορα, γεγονός για το οποίο διώχθηκε απηνώς και καταδικάστηκε σχεδόν ισόβια.
Ένα σκληρό άρθρο – καταγγελία ενάντια στον ωχαδελφισμό και τον φόβο που διακατέχει το ελλαδικό κράτος, με αφορμή τον θάνατο – εκτέλεση του ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα, δημοσιοποίησε ο Θέμος Αναστασιάδης στην εφημεριδα «Πρώτο Θέμα». Στο συγκεκριμένο άρθρο, ο Θέμος Αναστασιάδης αναρωτιέται γιατί η Ελλάδα δεν αντέδρασε στην δολοφονία του Κατσίφα, γιατι δεν απάντησε στις προκλήσεις και στις βρισιές τν Αλβανών όχι μόνο κατά του Κατσίφα αλλα και κατά των Ελλήνων, την ώρα που πολλοί Αλβανοί έκαναν περιουσία στην Ελλάδα.
Αναπάντητα μένουν σοβαρά ερωτήματα για τις συνθήκες υπό τις οποίες έπεσε νεκρός ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Ερωτήματα υπάρχουν και για τον τρόπο με τον οποίο η κοινή γνώμη ενημερωνόταν για την υπόθεση. Από τον «τρελό» Κατσίφα, περάσαμε στον παραστρατιωτικό και μετά στον έμπορο ναρκωτικών. Μία ανάλυση των αναλύσεων και μία είδηση που προκύπτει από τις ειδήσεις
Γραφει ο Δημήτρης Δανίκας
Η ΥΠΟΤΟΝΙΚΗ και αμήχανη αντίδραση της ελληνικής πλευράς στην εκτέλεση από την αλβανική αστυνομία του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα και σε όσα ακολούθησαν, αλλά και η αντιμετώπιση της κατάστασης που διαμορφώνεται από την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Αποδεικνύουν επίσης ότι η παρουσία του κ. Τσίπρα ως υπουργού των Εξωτερικών, είναι διακοσμητική και έχει δημιουργήσει ένα επικίνδυνο κενό στη διπλωματική δραστηριότητα της χώρας. Ειδικά με την Αλβανία, ενώ οι στόχοι είναι ξεκάθαροι, είναι φανερό ότι η στρατηγική για την επίτευξη αυτών των στόχων χρειάζεται αναθεώρηση και αναπροσαρμογή.
"Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είναι ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφεί και θα σαπίσει, δια να αναφανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις. Και ανάστασις χωρίς ταφήν, δεν υπάρχει!"
Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937)
Μετά τα προκλητικά σχόλια του Αλβανού πρωθυπουργού στο facebook, όπου χαρακτήρισε γαϊδούρια, γουρούνια και ορεσείβιους όσους περεβρέθησαν στην κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, μερίδα των ελλαδικών ΜΜΕ έσπευσε να αντιστρέψει το νόημα των δηλώσεων και να αποδώσει στον Έντι Ράμα δηλώσεις κατευνασμού μέσω "μαθημάτων αληθινού πατριωτισμού" όπως γράφτηκε σε κάποια από αυτά.
Ο κ. Κώστας Κυριακού, πολιτικός κρατούμενος επί δικτατορίας Ενβέρ Χότζα στο κολαστήριο του Σπάτς, ηγετικό στέλεχος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ένας από τους 5 ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ της περίφημης δίκης των Τιράνων το 1994, μας έδωσε ευγενικά την άδεια αναδημοσίευσης του προλόγου του στην 2η έκδοση του βιβλίου του ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ, στον οποίο αναφέρεται σε ένα «διάλογό» του με 2 ήρωες.
Βουλιαράτες, των Αρχαγγέλων
Τούτοι οι άνθρωποι είναι πυκνοί, και αναρριχητικοί και επίμονοι σαν τα κλωνάρια ενός κισσού. Άπαξ και τα βαθυπράσινα σχοινιά σκαρφαλώσουν την ψυχή, δεν έχει επιστροφή.
Σύσσωμος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, εκφράζει τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη του σε όλους τους αγαπητούς εξ Ελλάδος δημοσιογράφους, οι οποίοι με πλήρη αμεροληψία, στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον τόπο μας, με κάθε θεμιτό τρόπο.
Η γη του Πύρρου σείστηκε και άνοιξε τα σπλάχνα της να δεχθεί τον ύστατο πνευματικό γόνο των μεγάλων αγωνιστών του Έθνους. Με άκρα σιγή, με βουητό συθέμελο, σπάραξε ολάκερη η κτήση. Και η φιλοπατρία των όπου γης Ελλήνων, ήρθε και στάθηκε στο ζωηφόρο τάφο ενός σύγχρονου μάρτυρα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.