Εκ πρώτης όψεως, ο τίτλος που επέλεξα για τον παρόν άρθρο, φαντάζει διχαστικός ή και ακόμη μπορεί να εκφράσει την αντίθεση μου σε όλες τις γνωστές καλοκαιρινές εορταστικές εκδηλώσεις του τόπου μας.

Παρά ταύτα, ας προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέρα και ας δούμε εις βάθος τι πραγματικά αξίζει ο τόπος μας και τι ξενόφερτο έχουμε υιοθετήσει ως ντόπια παράδοση.

Η περίοδος του θέρους υπήρξε ανέκαθεν για τους Ηπειρώτες ευκαιρία για συναναστροφή με τους ξενιτεμένους, για συνδιαλλαγή και για προσφορά στην κοινότητά τους.

Τα γνωστά "ανταμώματα" είχανε στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο και την σημαντικότητα της πατρίδας τους. Σόγια και φιλίες δημιουργούσαν έναν αλληλένδετο κρίκο μεταξύ τους, υποβοηθώντας έτσι τη διάσωση της εθνικής και πολιτιστικής τους κληρονομιάς.

Επίσης η αναβίωση των εθίμων σε τέτοια ανταμώματα, συνέβαλλε σημαντικά στη διατήρηση διαφόρων αρχέγονων ηθών, αλλά και της ντοπιολαλιάς.

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, επί των ημερών μας συναντάμε γιορτές στείρες οι οποίες πασχίζουν να συναγωνιστούν τα ποικίλα σύγχρονα μοντέλα εορτασμού, χωρίς όμως να επιτυγχάνεται ένα δυναμικό παραδοσιακό αντάμωμα.

Σε αυτό το σημείο όμως θέλω να επισημάνω πως τα πανηγύρια των νέων στα χωριά μας, μπορούν επάξια να χαρακτηριστούν ως οι οικονομικοί και αναπτυξιακοί μοχλοί του τόπου, χωρίς όμως να ανταποκρίνονται στο κάλλος της παράδοσής μας.

Μια προτεινόμενη λύση, είναι η ένταξη πολιτιστικών δρώμενων και η διατήρηση της αυθεντικής μουσικοχορευτικής ηπειρώτικης παράδοσης. Ας θυμηθούμε το πανηγύρι της 15ης Αυγούστου στη Δερβιτσάνη, το οποίο φαίνεται πως έκανε βήματα προόδου εντάσσοντας στην έναρξή του σημαντικά λαογραφικά στοιχεία.

Αυτό σε βάθος χρόνου και σε ομοφωνία με τους ιθύνοντες του χώρου, θα αποκτήσει την αίγλη του κλασικού ανταμώματος σε όλη την ομογενειακή επικράτειά μας.

Οι νέοι ας στραφούμε προς την παράδοση, αντλώντας από εκείνη οτιδήποτε μπορεί να μας επαναφέρει στη δική μας πολιτιστική ταυτότητα.

Ακόμη και οι γηραιότεροι μπορούν να συνδράμουν σε αυτό. Είτε συμμετέχοντας σε μια προβολή στην οποία θα διηγούνται τα του τόπου, είτε παρουσιάζοντας στα παιδιά των ξενιτεμένων μας τις παραδοσιακές ενδυμασίες και τόσα άλλα.

Όλοι από κοινού μπορούμε να συμβάλουμε στην πολιτιστική μας ανάκαμψη

Γκοτζιάς Γιώργος
Εκπαιδευτικός