Η γη του Πύρρου σείστηκε και άνοιξε τα σπλάχνα της να δεχθεί τον ύστατο πνευματικό γόνο των μεγάλων αγωνιστών του Έθνους. Με άκρα σιγή, με βουητό συθέμελο, σπάραξε ολάκερη η κτήση. Και η φιλοπατρία των όπου γης Ελλήνων, ήρθε και στάθηκε στο ζωηφόρο τάφο ενός σύγχρονου μάρτυρα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Βαριά παρακαταθήκη, μέγας ο κλαυθμός και ο οδυρμός για την απόδοση τ' ανθρώπου μας στα έγκατα του Άδη, μα με καρδιά παλικαρίσια εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο Θεό, στην ανάσταση και στους αγωνιστές μας!
Χθές οι ουρανοί έλαμψαν και το δωρικό μοιρολόι κύλησε ως καυτό δάκρυ στη χαρά του πόνου μας. Να απαλύνει κάθε <<κατηγορώ>> και να ζήσει ελληνικά, διότι το δάκρυ μας ξεχνούσε έως τώρα να ‘ναι λεβέντικο και ελληνικό… ήταν πικραμένο και γέρικο...
Οι κατατρεγμένοι ανά τους αιώνες Βορειοηπειρώτες, ανακάθισαν στο κιβούρι τους και ανάστησαν τη φωνή, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο και το Χριστός Ανέστη!
Είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους, είναι οι πληγωμένοι δυνατοί της ιστορίας και οι θρηνωδοί της διαχρονικής αδικίας στην ιστορία του Έθνους μας.
Το αύριο ίσως συνεχίσει στην αβεβαιότητα και τη μιζέρια, ίσως πάλι να φέρει μέσα στο χειμώνα την άνοιξη. Να γαλουχηθεί η νέα γενιά με τη θυσία και το σεβασμό. Με την φιλοπατρία και τον υγιή νου.
Στα ποικίλα υλικά και άυλα κάτεργα μάθαμε να περνάμε τα νιάτα μας, μα και εκεί να μπορούμε να εναποθέτουμε τον κάθε μας πόθο για ζωή στη γη των παππούδων μας.
Και σήμερα η χαρά είναι χαρά αλλιώτικη που ξετρυπώνει μέσα από το κλουβί της λησμονιάς. Τα δεσμά της προκατάληψης για τον ίδιο μας τον εαυτό, σπάνε και συντρίβονται. Διότι χάριν στη θυσία ενός δικού μας παιδιού, βρίσκουμε επιτέλους το χαμένο μας εαυτό.
Είμαστε μοναδικοί άνθρωποι, όπως μοναδικοί είναι όλοι άνθρωποι στη γη. Και δικαιούμαστε όλοι μας να αναπνέουμε ελεύθερα τον αέρα που μας αναλογεί. Μπορούμε τη μνήμη να την κάνουμε βίωμα και το βίωμα να το μεταλαμπαδεύσουμε στους αιώνες.
Δε θα εκλείψει ποτέ η συγκίνηση από τη ζωή μας. Πάντα θα ξέρουμε πως βαδίζουμε επάνω στο αγιασμένο αίμα των παιδιών μας. Και το βήμα μας πάντοτε θα είναι ελαφρύ, γεμάτο ευγνωμοσύνη…
Τώρα, εσείς οι γενιές που ήρθατε και έρχεστε οσονούπω στη ζωή, σας κάνουμε δώρο το ηρώο των δικών σας αγωνιστών και φίλων. Εκείνων που για το δικό σας αύριο, έσβησαν μια για πάντα κάθε δικό τους ξημέρωμα…
Αιώνια η μνήμη αυτών!
Εκ της Βορείου Ηπείρου