Ο Πύρρος Δήμας ενοχλεί το σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ. Φάνηκε και από την αμετροέπειά του Δημ. Παπαδημούλη που ειρωνεύτηκε (μέσω Twitter) την εργασία του ολυμπιονίκη στις ΗΠΑ, "Πολιτικό εξόριστο" τον αποκάλεσε (ευτυχώς απέφυγε τα "προδότης" του Καζάκου...) αλλά φάνηκε και από τις ειρωνείες που εισέπραξε ο Πύρρος, για τις κατηγορίες που εκτόξευσε εναντίον των Συριζαίων για την απαξίωση της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών. Γιατί τέτοιο μένος; Ας δοκιμάσουμε μια ερμηνεία.

Α. Γιατί είναι Βορειοηπειρώτης. Η ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου ήταν πάντα ένα σκοτεινό σημείο για την καθ ήμας αριστερά. "Καλές" (θεωρητικά) οι διεκδικήσεις της μειονότητας, αλλά το καθεστώς ήταν σοσιαλιστικό. Μπορεί να ήταν μια στυγνή δικτατορία παρανοϊκού τύπου, αλλά σοσιαλιστική βρε παιδί μου. Αρα οι διεκδικήσεις έπρεπε να είχαν ένα μέτρο. Και κυρίως να μην εκθέτουν στον κόσμο το σοσιαλιστικό ιδεώδες. Μειονοτικές διεκδικήσεις επί σοσιαλισμού είχαν πάντα μια essence δεξιάς απόκλισης. Πόσο μάλλον που τα αιτήματα της μειονότητας τα είχε ενστερνιστεί και υιοθετήσει η "καταραμένη εθνικιστική δεξιά". Ε δεν θα παίξουμε και το παιχνίδι της διεθνούς αντίδρασης.

Β. Γιατί ήταν αθλητής. Οι αγώνες είναι καλοί άμα είναι κοινωνικοί. Οι άλλοι αγώνες που προβάλουν την άμιλλα, τον ανταγωνισμό, την αριστεία, έχουν κάτι το αντιδραστικό. Το δικό μας ιδεώδες είναι συλλογικό, αλληλέγγυο, ιδεοληπτικό. Θες να κερδίσεις; Ε εμείς είμαστε με τον χαμένο. (Μας θυμίζει τις δάφνες της αριστεράς. Όλο δοξασμένες ήττες. Το φαινόμενο που ορισμένοι διανοούμενοι αποκάλεσαν η "μελαγχολία της αριστεράς".) Θες να κρατήσεις τη σημαία; Ε μπες στην κλήρωση. Η προσπάθεια των νέων να διακριθούν στον στίβο, να δουν την ελληνική σημαία να ανεβαίνει πρώτη απ' όλες και να ακούσουν (ενίοτε κλαίγοντας) τον εθνικό ύμνο, ποτέ δεν συγκίνησε τους αριστερούς. Χαμένος χρόνος απο τους κοινωνικούς αγώνες. Μικροαστισμός... και ολίγον εθνικισμός.

Γ. Γιατί ήταν αρσιβαρίστας. Στα μάτια των συναδέλφων του Καρανίκα το σκάνδαλο ντόπινγκ στην άρση βαρών ήταν η πανηγυρική επιβεβαίωση των ιδεοληπτικών τους βεβαιοτήτων για την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και για τα ιδιωτικά συμφέροντα που νοθεύουν την αγωνιστική άμιλλα. Ποτέ δεν πέρασε απο το μυαλό τους ότι το σκάνδαλο, (που απογοήτευσε ναι, όλους τους Έλληνες) ήταν η προσπάθεια των άλλων αθλητών να καταφέρουν, αυτό που ένα μοναδικό αθλητικό ταλέντο όπως ο Πύρρος είχε καταφέρει, με πολύ σκληρή δουλειά και προπόνηση... Όλοι ίδιοι είναι.

Δ. Γιατί είναι ΠΑΣΟΚ. Και όπως είναι γνωστό (απο τον Νίκο Φίλη) το ΠΑΣΟΚ "βρωμάει". Άσε που ένα λαϊκό παιδί όπως ο Πύρρος θα όφειλε να είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός είναι ΣΥΡΙΖΑ νομοτελειακά. Διαφορετικά κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Υπάρχει ιδιοτέλεια, δεν μπορεί...

Και έτσι φθάσαμε να ειρωνεύονται οι Συριζαίοι ένα μοναδικό αθλητικό ταλέντο που όπως λένε οι ειδικοί, εμφανίζεται στους στίβους κάθε 100 χρόνια και γράφει ιστορία. Ένα αθλητικό ταλέντο με κοινωνική συνείδηση, με αξιοπρέπεια, που είναι παράδειγμα για τους νεώτερους.

Ναι. Αλλά δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ...

Capital.gr / Μανόλης Καψής