«Ό,τι λέει το κόμμα ο λαός θα πράττει, ό,τι επιθυμεί ο λαός το κόμμα θα πράττει» αυτό ήταν το βασικό σύνθημα του «κόμματος-κράτους» πριν από τρεις δεκαετίες στις όταν τα μέλη του προεδρείου συναντούσαν τον κόσμο. Το σλόγκαν ήταν ένα τέλειο εύρημα, αλλά την πραγματική του σημασία την ξέρουν μόνο όσοι το έζησαν στις πλάτες τους εκείνη την εποχή. Κατά τη διάρκεια της φασιστικής και ναζιστικής κατοχής, αλλά και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση, οι ηγέτες του ΚΚ Αλβανίας ήταν πολύ συνδεδεμένοι με τους πολίτες.

Με το κόμμα-κράτος, οι κομμουνιστές προσποιούνταν ότι έκαναν ό,τι ήθελε ο λαός. Το κόμμα-κράτος ισχυριζόταν ότι εκπροσωπούσε τα συμφέροντα ολόκληρου του λαού. Το πόσο εκπροσώπησε και πώς αντιμετώπισε τον λαό είναι γραμμένο στην ιστορία και όλοι εύχονται να μην επιστρέψει ποτέ ο χρόνος πίσω.

Με έναν ορισμό αποδεκτό από όλους διεθνώς, «Κόμμα» θα ονομάσουμε μια πολιτική οργάνωση μιας συγκεκριμένης τάξης ή κοινωνικού στρώματος, που έχει δικό της πρόγραμμα και καταστατικό και αγωνίζεται για την προστασία των συμφερόντων της τάξης ή του κοινωνικού στρώματος, στο οποίο ανήκει. Όμως οι Αλβανοί έχουν καταλάβει καλά τι είναι πολιτικό κόμμα;

Μετά το 1991 τα πολιτικά κόμματα «φύτρωσαν» στη Δημοκρατία της Αλβανίας σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή. Η λαμπρή απόδοση του Koço Devole ως αρχηγού κόμματος αντανακλούσε μια πραγματικότητα τόσο θλιβερή όσο και οδυνηρή και τραγική. Πρόεδρος πολιτικού κόμματος με ένα μόνο μέλος. Καιρός που οι αρχηγοί των κομμάτων κατηγορούσαν ο ένας τον άλλον ότι τους έκλεψε το εκλογικό σώμα. Υπήρχαν ακόμη και εκείνοι που έλεγαν ότι το εκλογικό τους σώμα βρίσκεται στο εξωτερικό.

Από το 1941, το κομμουνιστικό κόμμα άλλαξε το όνομά του 3 φορές. Πρώτα ως Κομμουνιστικό Κόμμα μετά Εργατικό Κόμμα και μετά Σοσιαλιστικό Κόμμα. Για χρόνια με μια ευρεία βάση αγωνιστών που μένουν στην εξουσία για σχεδόν έναν αιώνα. Σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής, οι αρχηγοί του κόμματος άλλαξαν και το όνομά του.

Το LSI, μια παράταξη της αριστεράς που σήμερα ονομάζεται Κόμμα της Ελευθερίας, άλλαξε όνομα. Όσο υπήρχε το LSI, πήγαινε εκεί που ήταν η εξουσία, και αριστερά και δεξιά, αρκεί για να εκπληρώσει τα συμφέροντα των ηγετών.

Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι το μόνο που δεν έχει αλλάξει το όνομά του από το 1991. Αυτό το δημοκρατικό κόμμα έχει μόνο το όνομα, γιατί αυτό που φάνηκε πριν από ένα χρόνο και φαίνεται καθαρά σήμερα δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία. Πιο ανοιχτές δικαστικές διαδικασίες για το σε ποιον ανήκει το κόμμα, περισσότερος «πόλεμος» χωρίς κανόνες για να πάρει αυτό που λέγεται κόμμα. Με αυτοεκλεγμένο πρόεδρο και προκάτοχό του στην ηγεσία του κόμματος, σήμερα κατηγορείται διεθνώς ότι έλαβε 500 χιλιάδες ευρώ μυστική χρηματοδότηση από τη Ρωσία για τα συμφέροντα του Κρεμλίνου. Αυτό που μέχρι χθες ονομαζόταν Δημοκρατικό Κόμμα, σήμερα αμφισβητείται. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε το όνομα και τους πολιτικούς αρχηγούς.

Εάν οι δημοκράτες ξεφύγουν από την κομματική νοοτροπία του προέδρου, τότε μπορούν να έρθουν στην εξουσία με πρόωρες εκλογές. Όχι μόνο οι Δημοκρατικοί, αλλά κάθε κόμμα πρέπει να ξεφύγει από τη νοοτροπία του προέδρου. Όπως είπαμε και παραπάνω, το κόμμα είναι μια πολιτική οργάνωση μιας τάξης ή ενός συγκεκριμένου κοινωνικού στρώματος και όταν έρχεται στην εξουσία εκπροσωπεί τα συμφέροντα όλων των πολιτών.

Ούτε το 10% όσων ψηφίζουν πολιτικά κόμματα στη χώρα δεν γνωρίζουν το καθεστώς και τα προγράμματα των κομμάτων που υποστηρίζουν ή εκστρατεύουν. Το στοίχημα (αφού το επιτρέπει η κυβέρνηση) ισχύει και για τα μέλη του κόμματος. Αυξάνω τον συντελεστή όταν λέω ότι ακόμη και οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων δεν γνωρίζουν καλά το πρόγραμμά τους. Γιατί οι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων στην Αλβανία βλέπουν τα κόμματα ως ιδιωτική ιδιοκτησία για μέγιστο κέρδος και όχι ως πολιτικές οργανώσεις που εξυπηρετούν τους πολίτες. Ήρθε η ώρα αυτά τα κόμματα να συγχωνευθούν.