Σήμερα είναι προγραμματισμένη η τριμερής συνάντηση των ηγετών Ιράν, Τουρκίας και Ρωσίας στην Τεχεράνη. Αυτό το περιφερειακό φόρουμ είναι εξαιρετικά σημαντικό εκ των πραγμάτων, καθώς ειδικά στο παρελθόν σηματοδοτούσε τη σύγκλιση δυνάμεων που ιστορικά βρίσκονταν κατά κανόνα σε αντίπαλα στρατόπεδα. Προφανώς η πλέον σημαντική πτυχή της τριμερούς αυτής συνεννόησης αφορά τη Συρία. Και δείχνει, βεβαίως, και τις προτεραιότητες του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Μέση Ανατολή, οι οποίες μάλλον δεν περιλαμβάνουν την ουσιαστικά απούσα Ουάσιγκτον. Το μέλλον της Συρίας περνάει περισσότερο από αυτές τις τρεις πρωτεύουσες και πολύ λιγότερο από την Ουάσιγκτον ή το Παρίσι και το Βερολίνο που διαδραματίζουν διακοσμητικό ρόλο. Στην Τεχεράνη θα συναντηθούν οι ηγέτες του κράτους με τον –θεωρητικά– δεύτερο ισχυρότερο στρατό του ΝΑΤΟ (Τουρκία) και των δύο χωρών με τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο (Ρωσία και Ιράν). Η Τουρκία του Ερντογάν, ευρισκόμενη σε εσωτερική πολιτική και οικονομική περιδίνηση, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκτήσει πρόσβαση στις αχανείς αυτές ενεργειακές αγορές, ενώ ισορροπεί με τη Δύση πάνω σε τεντωμένο σχοινί.

Η συνάντηση της Τεχεράνης πραγματοποιείται την ίδια στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σε μια σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων, η οποία δοκιμάζει το δημοκρατικό κεκτημένο στην Ε.Ε. Οι κρυφοί και φανεροί φασίστες εκμεταλλεύονται έναν πόλεμο με πρώτο θύμα εκτός Ουκρανίας την ευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή και οικονομία προκειμένου να προωθήσουν τη μόνιμη ατζέντα τους, που δεν είναι άλλη από την υπονόμευση της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ολοι αυτοί σε αγαστή συνεργασία με τους «χρήσιμους ηλιθίους» της φιλελεύθερης δημοκρατίας (δεν είναι και λίγοι), στην πράξη καθημερινά την υπονομεύουν με επιχειρήματα τον πληθωρισμό και την επερχόμενη ύφεση.

Ευρισκόμενες καθαρά στην άλλη πλευρά του φράχτη οι ηγετικές ελίτ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Τουρκίας και οι φανατικοί μουλάδες του Ιράν ομονοούν όταν συζητούν για τη Δύση, την οποία θεωρούν σαν ένα φρούτο που είναι έτοιμο να πέσει από το δένδρο, ήδη σχεδόν σάπιο. Οι γεωπολιτικές μετατοπίσεις του κέντρου βάρους μιας περιοχής δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη αν και υπάρχουν γεγονότα που τις επιταχύνουν. Ο φονικός πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα τέτοιο γεγονός. Αποτελεί, ωστόσο, η ενίσχυση αυτής της σχέσης ένδειξη ότι η Δύση έχει πλέον εξοβελιστεί από τη Συρία, ενώ στον τομέα της ενέργειας, οι «παρίες» του παρελθόντος συνασπίζονται εναντίον της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Οι μήνες που ακολουθούν θα είναι αποκαλυπτικοί για το μέλλον ενός κόσμου ο οποίος αλλάζει ραγδαία.

kathimerini.gr