«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη».

Οδυσσέας Ελύτης

Ο πρωθυπουργός της συμμάχου χώρας, κ. Ράμα επισκέφτηκε στο Κίεβο τον κ. Ζελένσκι για να του εκφράσει προφανώς στη συμπαράστασή του. Τρεις λεπτομέρειες από τη συνάντηση που διέφυγαν -μιας όχι και τόσο λεπτομερούς εξέτασης- θα ήταν ίσως επαρκείς για να κατανοήσουμε καλύτερα τις τάσεις που εκφράζονται σε μια νέα προσπάθεια που πραγματοποιείται στα Βαλκάνια, με την ονομασία «Ανοιχτά Βαλκάνια».
Α) Συνοδός του ήταν ο κ. Αμπάζοβιτς, πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου ο οποίος παρίστατο στην πρόσφατη συνάντηση των τριών μελών της Πρωτοβουλίας «Ανοιχτά Βαλκάνια».
Β) Αναφέρθηκε με πολύ ευνοϊκό ύφος και λόγια για τη Σερβία ζητώντας κατανόηση για τη φιλική σχέση της Σερβίας με τη Ρωσία.
Γ) Ζήτησε την αναγνώριση του Κοσόβου.

Σε προηγούμενο άρθρο είχε τονιστεί η ιδιαίτερη προσπάθεια προσέλκυσης των Σκοπίων στην Αλβανία ως εγγυήτριας χώρας για την αποφυγή τυχούσας κρίσης που θαοδηγούσε στον διαμελισμό της από τη Βουλγαρία και το Κόσοβο όπως προέβλεπε ένα από τα «εναλλακτικά» αμερικανικά σενάρια. Η επιλογή του συνοδού του, του Μαυροβουνίου πρωθυπουργού, τον δείχνει να προαλείφεται ως εξέχων παράγοντας της Πρωτοβουλίας, αλλά αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό. Το αίτημα για κατανόηση της στάσης της Σερβίας η οποία «βρίσκεται στον σωστό δρόμο …όχι με την ταχύτητα που ίσως μας αρέσει ή επιθυμούμε» του δίνει ακόμα περισσότερη ισχύ καθώς ως επίδοξος πλέον ηγέτης της πρωτοβουλίας δήλωσε ότι η «υπερβολική πίεση της Δύσης στη Σερβία θα μπορούσε να είναι επιζήμια για τη σταθερότητα της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων». Τέλος, με το ανώδυνο αίτημα για την αναγνώριση του Κοσόβου από την ηγεσία της Ουκρανίας ανοίγει περεταίρω το σενάριο για την Αλβανία ως μια εγγυήτρια τοπική δύναμη και για το Κόσοβο (προσπερνώντας τις προθέσεις της αυτοδύναμης κυβέρνησης του κ. Κούρτι για την ένωση με την Αλβανία όπως και αυτές της μη διαπραγμάτευσης με τη Σερβία) υπακούοντας στις αναρτήσεις της Αμερικανικής Πρεσβείας στα Τίρανα. Ο κ. Ράμα φαίνεται ότι ίσως ξεκινάει τη χωριστική «διαδικασία των Τιράνων» και μάλλον όχι (μόνο) για τη διαψευσμένη ένταξη στην ΕΕ. Την ίδια περίοδο ο Μακρόν προτείνει τη «διαδικασία των Παρισίων» για τη νέα «Πολιτική Ευρωπαϊκή Κοινότητα». Θα συναντηθούν άραγε;