ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ!

Είμαι σκεπτόμενος Έλληνας από Αλβανία, μάλλον μας θεωρείτε αλλοδαπούς στην Ελλάδα, αντίληψη που πηγάζει από το ετερόχθων (απερίσκεπτο άρθρο στο Σύνταγμα του 1843). Οπότε είμαι δύσπιστος αν λάβατε υπόψη την παρακάτω παράκληση με τα διευκρινιστικά στοιχεία όπως:

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ «ΕΛΛΑΔΑ 2021»

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το 1821 τα σύνορα του υπόδουλου ελληνισμού προς Βορά ξεπερνούσαν τα όρια των σημερινών συνόρων, καθώς τότε η Ήπειρος ήταν ενιαία και αδιαίρετη, φυσικό ήταν η αφρόκρεμα των Άνω Ηπειρωτών αγωνιστών να ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ξεσηκωμού, ευελπιστώντας ότι έστω ένας πυρήνας ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους θα άπλωνε τα ατσάλινα χέρια του, αγκαλιάζοντας και τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, την εσχατιά του Ελληνισμού.

Υπό αυτό το σκεπτικό λοιπόν περίπου 5.000 εμπειροπόλεμοι αγωνιστές από την Άνω Ήπειρο βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, από τους οποίους οι περίπου 1.000 πότισαν με το αίμα τους κάθε σπιθαμή γης της επαναστατημένης Ελλάδας. Εννοείται για να συνδράμει τον αγώνα του ξεσηκωμού δεν έμεινε περιοχή της Άνω Ηπείρου να μην έχει στείλει τους πιο εμπειροπόλεμους αγωνιστές, κυρίως όμως οι περιοχές της Δρόπολης, της Χιμάρας και του Δελβίνου, απ τις οποίες υπήρξαν και οι περισσότεροι πεσόντες, τα οστά των οποίων δε γύρισαν ποτέ στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Γι' αυτούς δε χτύπησαν ποτέ λυπηρά οι καμπάνες, ούτε τους έκλαψαν μανάδες, αδερφές και συγγενείς, ούτε και τιμήθηκαν από τις περιοχές που γεννήθηκαν.

Επ' ευκαιρία μνημόνευσης των 200 χρόνων ελληνικής επανάστασης θα ήταν αδιανόητο να μην μνημονευθεί και η συμμετοχή τους σε αυτό τον αγώνα, επειδή το 1912 οι γενέτειρες τους έμειναν εκτός ορίων του ελληνικού κράτους. Αδιανόητο καθώς, όπως έγινε αναφορά και πιο πάνω, γίνεται λόγος για περίοδο που ο υπόδουλος ελληνισμός ξεπερνούσε ακόμα και τα όρια των περιοχών τους, αν και στην παρούσα γίνεται λόγος για περιοχές αναγνωρισμένες ως «Ελληνική Εθνική Μειονότητα».

Και επειδή από χρόνια η πλειοψηφία των κατοίκων αυτών των περιοχών, κυρίως η νέα γενιά, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα εύλογο είναι η Επιτροπή «Ελλάδα 2021», να τιμήσει (έστω με τιμητικές διακρίσεις) συγκεκριμένες περιοχές, απ' όπου κατάγονταν η πλειοψηφία των αγωνιστών. Για την νέα γενιά θα σημαίνει βράβευση, αλλά και ενθάρρυνση για να μη νιώθει στην Μητέρα Πατρίδα της ως ενός κατώτερου Θεού, θα σημαίνει ότι η συνδρομή των προγόνων της για την ανεξαρτησία του Έθνους ήταν εξίσου σημαντική, όσο και οι άλλες περιοχές της επαναστατημένης Ελλάδας.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες στην «Φιλική Εταιρία» υπήρξαν και 19 μυημένοι από την Άνω Ήπειρο. Επίσης ο αριθμός των συμμετεχόντων στην επανάσταση του 1821 ξεπερνούσε τις 4.500 αγωνιστές, από τους οποίους οι (περίπου) 1.000 έπεσαν μαχόμενοι στα παιδία μαχών και συγκεκριμένα:

Στις 17 του Μάη του 1828 στο Φραγκοκάστελο της Κρήτης 338 αγωνιστές, υπό τους Χατζημιχάλη Νταλιάνη Αργυροκαστρίτη και Κυριακούλη Αργυροκαστρίτη, έπεσαν μαχόμενοι εναντίον 8.000 Τούρκων και Αιγυπτίων.

Στις 27 Ιουλίου του 1823 στα Αντριαλά παρά τον Παγόντα της Εύβοιας (μετά από 2 χρόνια συνεχόμενων αγώνων), περίπου 50 από τους 300 εμπειροπόλεμους αγωνιστές, από την Δρόπολη και το Αργυρόκαστρο, έπεσαν μαχόμενοι εναντίον 7.000 Τούρκων για την απελευθέρωση του νησιού. Και οι 300 είχαν ανταποκριθεί από αρχής επανάστασης στο κάλεσμα του συμπατριώτη τους Μητροπολίτη Ευβοίας Γρηγορίου Αργυροκαστρίτη.

Στις 10 Απριλίου του 1826 οι 190, από τους 200 Χιμαριώτες με επικεφαλής τα αδέρφια Μήλιου, έπεσαν μαχόμενοι στην έξοδο του Μεσολογγίου, προασπίζοντας τον άμαχο πληθυσμό, μαζί και ο Νικόλας Σπυρομήλιος.

Στις 6 Ιουνίου του 1821 περίπου 400 αγωνιστές (οι 150 από το Χόρμοβο) με επικεφαλής τον έμπειρο πόλεμο Διαμαντή Χορμόβα, στην έφοδο για να διώξουν τους Τούρκους οι οποίοι ήταν καλά οχυρωμένοι εντός του φρουρίου του Αντιρρίου, θρήνησαν τον πρώτο πεσόντα, τον αρχηγό τους Διαμαντή Χορμόβα! Αργότερα οι 150 από αυτούς συμμετείχαν και στην έξοδο του Μεσολογγίου!

Γνωστός ο Κωνσταντίνος Δαλλαρόπουλος ή Λαγουμιτζής! Χάριν αυτού το 1826, στην δεύτερη πολιορκία της Ακρόπολης Αθηνών, παραμένει όρθιος ο βράχος με τα μνημεία της! Θαυμαστά τα κατορθώματά του, καθώς όπου και αν βρέθηκε είχε τρομοκρατήσει τους Τούρκους με τα λαγούμια του! «Πατρίδα του χρωστάς πολύ αυτουνού του αγωνιστή. Θησαυρούς του δίνει ο Κιτάγιας (ο Κιουταχής) να γυρίσει, δια σένα πατρίδα όλα τα καταφρονεί»! Αυτό γράφει στα απομνημονεύματά του ο Στρατηγός Μακρυγιάννης!

Και μόνο τα παραπάνω παραδείγματα, μη συμπεριλαμβάνοντας και αγωνιστές οι οποίοι, όντας διασκορπισμένοι σε άλλες μονάδες επαναστατών, έπεσαν μαχόμενοι σε όλα τα πεδία μαχών, είμαι βέβαιος ότι ως πρώτο βήμα αρκούν να εισηγηθούμε στην επιτροπή «Ελλάδα 2021», όχι μόνο να αναφερθεί για την συνδρομή των Άνω Ηπειρωτών αγωνιστών στον αγώνα του 1821, αλλά (έστω) με τιμητικές διακρίσεις να τιμήσει τις περιοχές απ' όπου κατάγονταν οι αγωνιστές, όπως:

Την οργάνωση της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» ως τον μοναδικό εκφραστή όλων των περιοχών απ' όπου κατάγονταν οι αγωνιστές.

Τον Δήμο Δροπόλεως Αργυροκάστρου απ' όπου κατάγονταν οι περισσότεροι αγωνιστές και οι πεσόντες!

Τον Δήμο Χιμάρας της Αυλώνας.

Τον Δήμο «Φινικαίων» Δελβίνου.

Την διασκορπισμένη ανά την Ελλάδα αδελφότητα Χορμοβιτών, διαμέσου του Αθηναίου δικηγόρου Νικόλαου Λαγουμιτζή, ως απόγονος του Κωνσταντίνου Λαγουμιτζή.

Επίσης αν υπάρχουν στοιχεία για τυχόν απογόνους άλλων πεσόντων, οι οποίοι προτιμούν την αφάνεια.

Τηλέμαχος Λαχανάς.

Συγγραφέας, πρώην Δημοσιογράφος σε όλες τις τοπικές εφημερίδες της ιδιαίτερης Πατρίδας μου και πρώην Δημοτικός Σύμβουλος στο Δημαρχείο Αγίων Σαράντα.

Να έχετε υπόψη ότι δεν έχω επιστημονικούς τίτλους, καθώς είχα αδερφό δραπέτη το 1946 στην Ελλάδα, οπότε όλη μας η οικογένεια ήταν στιγματισμένη ως «εχθρός της τάξης. Έχω τελειώσει μια μεσαία τεχνική σχολή, εννοείται αλβανικά, οπότε είμαι αυτοδίδαχτος και στην γλώσσα και σε άλλες επιστήμες. Αν διστάζετε από αυτό, καθώς με θεωρείτε κατώτερο των επιστημονικών τίτλων που κατέχετε, δεν ζητάω καμιά διάκριση για τον εαυτό μου. Για την αναγνώριση της ιστορίας των προγόνων μου ναι. Εκτός του ότι είμαι 82 ετών, αν και έχω συμβόλαιο με τον Άγιο Πέτρο να περιμένει.

Έχετε υπόψη πόσοι πολέμησαν και πόσοι έπεσαν στα πεδία μαχών. Δεν πιστεύω ότι όλες αυτές οι θυσίες έγιναν για να μας θεωρείτε αλλοδαπούς ή Έλληνες ενός κατώτερου Θεού, εκτός του ότι ο καθένας μας έχει υποχρέωση να διεκδικήσει τα των προγόνων του.

Έχετε υπόψη επίσης ότι έχουμε και εμείς «φιλόσοφους» από την περίοδο της δικτατορίας. Αν αποφεύγουν ή αν διστάζουν είναι άλλοι οι λόγοι. Πάντως εν αναμονή έχω για την επιτροπή σας και μια αφιέρωση, ευελπιστώντας ότι δεν θα χρειαστεί άλλη αναμονή.

ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ «ΕΛΛΑΔΑ 2021»!

«Ελλάδα «2021»/ νέο μήνυμα σου στέλλω/πέρασαν 200 χρόνια/ και δεν ήρθες στο Καστέλο.Πως με ξέχασες εμένα/ τον Χατζημιχάλ Νταλιάνη/που με την καβαλαρία/ την Τουρκιά είχα τρελάνει;

Εξακόσιοι εμείς ακρίτες/ Καστρινοί και Δροπολίτες/πολεμήσαμε στην Κρήτη/ στα Σφακιά, στον Ψηλορείτη.Δεν συνέδραμαν οι Κρήτες/ άφαντοι κι' οι κυβερνήτες/μόνοι μας μ' οκτώ χιλιάδες/ Τούρκους κι' Αλβανο-πασάδες.

Χίλιους δυο και παραπάνω/ κόψαμε με τα σπαθιά μας/κι' από μας τρακόσαράντα/ στο μουράγιο τα κορμιά μας.Έλα βρες μας στο Καστέλο/ υποκλίσου στα παιδιά μας/πέρασαν 200 χρόνια/ μη ξεχνάς την προσφορά μας.

Κι' από δω πέρνα στην Εύβοια/ κάπου δίπλα στον Παγώντα/βρες τον Λιάκο τον Καστρίτη/ που δε γύρισε στο σπίτι.Βρες τον Καπετάν Χαλάστρα/ από του Σελλειού τα Κάστρα/τον Γρηγόρη ιερέα/ που ωρκίσθη στην σημαία.

Βρες όσους για σένα επέσαν/ και σε τάφους δεν χωρέσαν.Πήγαινε στο Μεσολόγγι/ να υποκλιθείς στον Μίλιο/και σε όσους Χιμαριώτες/ δεν ξανάδαν πια τον ήλιο.Τρέξανε απ' τη Χιμάρα/ να γλιτώσουνε την πόλη/τρέξανε για σένα Ελλάδα/ να σε δουν λεύτερη όλη.

Πως εξέχασες Ελλάδα/ τους ακρίτες της Ηπείρου/Πέσαμ' όλοι στις αυλές σου/ σαν πολεμιστές του Πύρρου;Πήγαινε στους Δροπολίτες/ και στου Βούρκου τους ακρίτες/πήγαινε στους Χιμαριώτες/ σε τιμούν όπως και τότες.

«ΕΛΛΑΔΑ του 21»/ νέο μήνυμα σου στέλλω/θες να σε τιμούν αιώνια;/ μη περάσουν κι' άλλα χρόνια!Στήσε σύνθετο μνημείο/ μες της Κακαβιάς τον λόφο/ή πιο πέρα οβελίσκους/ όπου εσύ θ' αποφασίσεις/ποιες πατρίδες θα τιμήσεις…

Τηλέμαχο Λαχανάς