Στα μάτια πολλών συνανθρώπων μας φαντάζει ως ένας δυναμικός πατριώτης που θυσιάστηκε για τα ιδανικά του, ενώ σε μερικών άλλων ως ένα «ταραχοποιό στοιχείο» που ήταν άξιο μιας τέτοιας θλιβερής ποινής, όπως εκείνης του θανάτου. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο Έλληνας, ο Δεροπολίτης, ο Βουλιαρατινός, δυστυχώς δε βρίσκεται πια κοντά μας, για να δώσει τη δική του αληθινή μαρτυρία για ότι συνέβη πριν δύο χρόνια στο βουνό του χωριού του.
Κι όμως στέκεται ακόμη ως άλλο «σημείο αντιλεγόμενο» να διχάζει όλους εκείνους που δε βίωσαν ή και δε γνωρίζουν τι πάει να πει να είσαι Βορειοηπειρώτης. Ναι μεν η αγάπη του για την Μητέρα Ελλάδα και τα ιερά της σύμβολα των ενδυνάμωναν και τον στήριζαν, εκείνο όμως που τον θέριεψε και έφτασε στην ίδια του τη θυσία, δεν ήταν άλλο από τον πόνο που βίωνε ως Έλληνας καταπιεζόμενος μειονοτικός.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά μιας στείρας διπλωματίας που εδώ και εκατό χρόνια πατάει επί των Ελλήνων ομογενών μιας χώρας που συνεχώς εμμένει στην αδιαλλαξία.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να ξανά θυμίσει στους Νεοέλληνες την ορθή πατριδογνωσία και να επαναφέρει τους Βορειοηπειρώτες στο προσκήνιο της ιστορίας.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να γίνει ανάχωμα στα σχέδια ενός μετα – χοτζικού συστήματος το οποίο συνεχίζει με τις ίδιες δικτατορικές μεθόδους να καταδιώκει τους ντόπιους Έλληνες, απομονώνοντάς τους στις γνωστές «μειονοτικές ζώνες» της ντροπής. Για μια γη που συνεχίζει να καλλιεργεί την ξενιτιά.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να μονοιάσουν επιτέλους οι Βορειοηπειρώτες, πολεμώντας από κοινού το ψευδοβόλεμα και το χαφιεδισμό που καλά κρατεί και που οδήγησε και τον ίδιο στο θάνατο.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να αποτελέσει το νέο «μνημόσυνο» για τον αδικοχαμένο Αριστοτέλη Γκούμα και το δικαίωμα στην ομιλία της μητρικής του γλώσσας.
- Ο Κωνσταντίνος έπεσε για να στρέψει επιτέλους η παγκόσμια κοινότητα το βλέμμα της επάνω σε όσους απέμειναν να φυλάττουν τις Θερμοπύλες του Ελληνισμού.
Ας καταλάβουν επιτέλους όλοι πως ο εθνισμός εύκολα συγχέεται με τον εθνικισμό και πως η δυναμική προσέγγιση του αγώνα μας για παραμονή στα πάτρια εδάφη από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Κατσίφα, αποτελεί την ύστατη κραυγή όλων εκείνων των Βορειοηπειρωτών που «φιμωμένοι» στέκουν και ελπίζουν σε ένα θαύμα. Περιμένουν απλώς να ζήσουν ως πολίτες ενός τόπου που δεν τους κατατάσσει σε ανθρώπους δευτέρας διαλογής!
Ανωδροπολίτης